Hoe ‘onbeschrijfelijk’ bijzonder de camino ook is, wat ik onderweg mis zijn katten, honden en verder eigenlijk alles wat ook maar enigszins aaibaar is. In Spanje, is mijn ervaring, vinden hondenbezitters mij een beetje raar als ik hun hond wil aaien… En de katten? Nou, die houden ze binnen, en dat ene ontsnapte exemplaar dat je wél op straat aantreft is zo gelukkig met de vrijheid dat je die lang van zijn leven niet te pakken krijgt. Eén keer zag ik op de camino Francés iemand met een ezel. Toen heb ik me afgevraagd of dat iets voor mij zou zijn. Niet wetende wat ik nu weet…
Paco zag ik in de tuin in Vessem. Hij zat vast aan een stok maar benutte volop de loopcirkel die hij had. Vrolijk balkend rende hij uitbundig zijn rondjes, bruisend van energie. Zijn baas zat onderuitgezakt aan de koffie, hij was vast diegene die moest uitrusten. Dacht ik. Dat deze gedachte volstrekt fout was bleek toen de eigenaar, met liefde, over zijn Paco begon te vertellen. Paco was een grillige puber die de teugels stevig in handen had. Als Paco geen zin meer had om te lopen dan stopte Paco gewoon. Zo’n totaal onverwachte stilstand kon uren duren! Zo had de eigenaar laatst VIER uur met Paco voor een brug gestaan. De eigenaar, het vele stilstaan inmiddels beu, had toen maar een klein klapstoeltje gekocht. Kon hij er bij gaan zitten als Paco weer eens onverwachts besloten had een zeer lange pauze in te lassen. Nou ja, pauze? Tijdens die pauzes kan Paco wél bijzonder dartel en actief zijn, zoals ook in de tuin in Vessem. Dat wil Paco dan weer wel…
En ik dacht dat een ezel wel wat kilometers kan maken per dag, zodat je toch je afstanden haalt ook al zit je vaak én langdurig stil. Nou, dat had ik dus óók mooi mis. Paco liep max. 15 kilometer per dag. Tja, dan ben je wel wat daagjes onderweg naar Santiago. Niets mis mee. Want wie de camino gaat lopen heeft vast als tip meegekregen: luister naar je ‘lijf’ en loop vooral je eigen tempo.
Welnu, die tip heeft Paco héél goed in zijn fluwelen oortjes geknoopt.
Hoe zal het zijn om, duizenden kilometers lang, jezelf aan te moeten passen aan het tempo en de nukken van je vierhoevige metgezel?
Of… is dit nu juist dé ultieme camino? Het volledig, maar dan ook echt volledig, opgeven van elke vorm van controle?
José van der Haar
Redactrice Ultreia
Pelgrimeren is van alle tijden. Mensen die op pad gaan met de insteek dat het onderweg zijn naar een bedevaartplaats minstens zo belangrijk is als het bereiken van de plaats zelf. Door corona konden bedevaarten en pelgrimages niet doorgaan, maar de behoefte leefde wel. Wij hebben onszelf de vraag gesteld: ‘Wat kan wel?’
Zo ontstond de Pelgrimini Maximaal in onze parochie Sint Jan de Doper. Onze pelgrimini gaat over het onderweg zijn, zoals we ons hele leven onderweg zijn: op pad gaan, dingen achterlaten, soms verdwalen, maar soms ook heel dicht bij God komen.
Alle parochianen, jong en oud, konden twee zaterdagen al wandelend of fietsend op pad door ons mooie Groene Hart langs de zes verschillende geloofsgemeenschappen.
Zaterdag 2 oktober zijn we met een groep van 75 personen aan de tocht begonnen in Gouda, waar we ons even in het Heilig Land waanden. Vervolgens trokken we al wandelend of fietsend naar Moordrecht om het leven van Titus Brandsma te ontdekken. De dag eindigde bij Maria van Waddinxveen, die ons met open armen ontving.
Op zaterdag 9 oktober pakten we met een groep van bijna 150 personen de route op in Boskoop, voor even Lourdes. Waarvandaan we de camino op gingen richting Santiago. De route was goed te volgen; schelpen en gele pijlen wezen ons de weg.
Op de camino werden verschillende pelgrims geïnterviewd door Wilfried Kemp, bekend van de KRO/RKK, over hun beweegredenen om op pelgrimstocht te gaan. Van de Pelgrimini Maximaal is een film gemaakt waarin ook de interviews zijn opgenomen (klik op de button Film).
De kerk op Reeuwijk-Dorp was dusdanig ‘aangekleed’ dat je je even bij Jacobus in Santiago de Compostela waande. Zelfs een door de lucht zwaaiend wierookvat ontbrak niet. Uiteindelijk eindigde de dag in Kevelaer/Bodegraven.
Daar ontving je plechtig een getuigschrift, het testimonium, als je je stempels overal had gehaald.
Dorien van Leeuwen
In 2019 is de werkgroep Jacobike opgericht die zich bezighoudt met het pelgrimeren op de fiets. De werkgroep (zie button) heeft sinds de oprichting niet stil gezeten. Doel van de werkgroep is om de belangen te behartigen van de pelgrim die op de fiets naar Santiago gaat. Onderstaand een kort overzicht van de activiteiten:
Jacobike heeft dit jaar de grens opgezocht. In lijn met de doelstelling om ook internationaal de fietsroutes in kaart te brengen heeft de werkgroep in september een fietstocht georganiseerd langs de Duitse Grens, in samenwerking met de Duitse collega’s van het St. Jakobus und Johannes-Gilde uit Emmerich en het St.-Jakobus-Bruderschaft uit Kalkar. Zij verzorgden de ontvangst en rondleiding in Kalkar en Elten. De afspraak is gemaakt om in de toekomst vaker gezamenlijke fietstochten te organiseren.
Onlangs is onze voorzitter, Peter Hesseling, in Spanje geweest (zie elders in deze Ultreia). Hij heeft daar nadrukkelijk gepleit voor het bevorderen van de veiligheid door het scheiden van fietsers en wandelaars op de camino. Er zijn nu gesprekken op gang gekomen met de Asociación de Municipios del Camino de Santiago om hier actief mee aan de slag te gaan voor de Camino Francés. Als dit tot resultaten leidt, kunnen we uitbreiden naar andere camino’s.
De werkgroep heeft recent alle Jacobswegen in Nederland op de website gezet en vastgelegd in GPS-bestanden, een navigatiesysteem voor fietsers (Klik op button download fietsroutes).
Iedere fietspelgrim kent de boekjes van Clemens Sweerman. De werkgroep heeft op zich genomen om deze actueel te houden. Het gaat niet alleen over de wijzigingen in de route, maar ook probeert de werkgroep de overnachtingsmogelijkheden en de culturele informatie actueel te houden.
Tenslotte is de werkgroep altijd beschikbaar voor het verstrekken van informatie op bijeenkomsten en beurzen. Mocht je je als fietspelgrim aan willen sluiten bij de werkgroep, stuur ons dan een mail via onderstaande button.
Astrid Aansorgh en Peter Hesseling
Niederrhein is ‘Santiagotaal’ voor: pelgrimeren op historische wegen, dichtbij huis met rijke Santiago traditie. We hadden Kranenburg nog niet bereikt of we zaten al vast in een kudde schapen. En met de enorme gletsjerwal uit de ijstijd in het zicht waande ik me in de Pyreneeën.
Jacobus mag dan de pelgrimsapostel zijn, maar onze Jacobus had nog meer te doen; dat zagen we terug tijdens de tocht waar hij ook beschermheilige is van een aantal ambten. In de regio Niederrhein zijn middeleeuwse Jakobsbroederschappen actief tot op de dag van vandaag! Bijzonder waren onze ontmoetingen met Gildemeister H.J. Arens en met Leutnant Ludger Braam, van Jakobusbroederschappen uit respectievelijk Emmerich en Kalkar. De heren ontvingen ons gastvrij en lieten ons graag iets zien van de Jacobustraditie uit de streek.
En zo arriveerden we in Xanten, een Romeinse nederzetting, maar bovendien de thuishaven van het Duitse pelgrimsgezin uit de legende van de kip en de galg (Santo Domingo de la Calzada). In de Niederrhein zijn er de nodige kerkramen te zien met die rondvliegende, geroosterde kip.
Het wemelt er bovendien van wonderverhalen en legendes. Zo fietsten we langs een kruis, dat ooit een hostie was, verstopt in een boom. We passeerden de burcht van Zwaanridder Lohengrin en één van ons sliep in hotel Niebelungen, waarvan de schat bij Xanten begraven zou zijn.
Monnik Caesarius von Heisterbach stelde een eigen Niederrhein wonderenbundel samen, waarbij hij overlapte met verhalen uit het Boek van Jacobus. Als laatste bezochten we bedevaartsoord Kevelaer, waar het verhaal zijn oorsprong vindt in een verschijning van Maria in een boom. Ze zat in deze streek wel vaker in een boom. Het plaatsje Marienbaum is daar zelfs naar vernoemd.
De Niederrhein driedaagse vraagt om een vervolg. In het najaar van 2022 stappen we weer op de pedalen. Ben je er dan bij?
Astrid Aansorgh
Voor Galicische herbergen zijn er sinds 3 oktober nieuwe regels die ook van belang zijn voor pelgrims. Tot half augustus was de maximale capaciteit 30% per slaapzaal, daarna werd het verruimd tot 50%. Sinds 3 oktober is de maximale capaciteit gegaan naar 75%, mits iedereen in de slaapzaal een vaccinatie- of testbewijs kan laten zien. Herbergen kunnen er ook voor kiezen om geen QR-code te vragen, dan blijft de maximale bezetting 50%.
Als je op reis bent of gaat en je hebt geen QR-vaccinatiecode, dan kan het dus zijn dat je bij herbergen alleen mag slapen met een recente negatieve test.
Op dit moment, half oktober, zijn er relatief veel pelgrims op weg. Voor iedereen is het lastig om in te schatten hoeveel mensen de komende tijd op weg zullen zijn. In andere jaren gaat het aantal pelgrims eind oktober snel omlaag, maar door het (hopelijk bijna) einde van de coronatijd en het huidige heilige jaar lijkt het erop dat er de laatste maanden van dit jaar relatief meer mensen aan het pelgrimeren zijn.
Ook voor hospitalero’s is het niet duidelijk hoe het de komende maanden gaat worden. In onderlinge gesprekken wordt de vinger aan de pols gehouden. Veel herbergen sluiten per 1 november, sommige blijven (langer) open. Als je ná 1 november de Camino Francés gaat doen dan is de website van Aprinca.com (zie button) erg handig. Vanaf deze datum geeft de site een actueel overzicht van herbergen die open zijn.
Op andere camino’s was al geconstateerd dat er het hele jaar al minder kerken, winkels en andere gelegenheden om te eten of voorraden in te slaan, open waren. De situatie verschilt per regio en per camino. Het beste advies is om vooraf te onderzoeken hoe de situatie op de door jou beoogde route is. Het flexibel kunnen omgaan met wat de camino biedt is van belang. Een belangrijke en meestal actuele website is gronze.com.
Dit jaar kruiste ik op de fiets door Duitsland, op weg naar het verre Rome. Ik passeerde veel Jacobswegen, omdat die meer naar zuid-westen verlopen en die naar Rome naar het zuid-oosten. Steeds weer een ander Jacobspad; het zijn er veel in Duitsland. Verrassend hoeveel aandachtspunten er in die steden dan zijn. Mijn indruk is dat het er veel meer zijn dan je op de weg door Frankrijk naar het zuiden treft.
Augsburg springt er misschien wel uit, daar is zelfs een hele Jacobervorstadt. Veel straatnamen herinneren er aan: Pilgerstrasse, Jacobusgasse, Jacoberstrasse enz. Maar bij Jacober Kirchweih moest ik echt even stoppen. Wat is dat daar?
Het gaat om een volksfeest dat wortelt in een eeuwenoude traditie. Vanaf 1748 was er in Jacobervorstadt een volksfeest en een jaarmarkt. Na WO II werd er een feesttent gezet op het terrein van de vroegere Augusta-brouwerij. Maar religieuze bijeenkomsten en een Jacobusweek in juli zijn er nog steeds.
In de 11e – 12e eeuw was er in de buurt van de huidige Sint Jacobskerk een kleine houten kapel. Het was een verzamelplaats en overnachtingsplek voor pelgrims. Nog steeds is er een kleine pelgrimsherberg (6 bedden, WC en douche) in de toren van de reformatorische Jacobskerk.
Daar hangt aan de wand de tekst van een pelgrimszegen: “Heer, wees voor de pelgrim een Schaduw tegen de felle zon, een Licht in het donker van de nacht en Kracht op het moment van vertwijfeling, dat hij/zij met Uw hulp en onder Uw schutse mag aankomen bij het doel van haar/zijn weg.”
Bert Roebert
We werden hard getroffen door de pandemie en verloren in een mum van tijd letterlijk alles. Ook elk perspectief om nog aan deze misère te ontsnappen. Tenminste, zo keek de buitenwereld naar onze situatie. Zelf dachten we er anders over. We vertrokken voor een 1.600 kilometer lange tocht naar Santiago de Compostela. Onderweg maakten we van alles mee, waaronder een gedwongen overnachting in onze tent op 1.700 meter hoogte bij minus vijf graden.
We zaten op grote hoogte in de Pyreneeën waar we, bij gebrek aan onderdak, onze tent opsloegen. Maar op hoogtes van meer dan duizend meter in de Pyreneeën wordt het ’s nachts heel koud!
Opeens hoorden we gitaarmuziek buiten onze tent! Drie vrouwen met gitaren dansten rond onze tent. Mijn vrouw, Jacqueline, stak haar hoofd uit de tent en vroeg wie ze waren en wat bleek? Één van de drie was een Nederlandse die ooit deel uitmaakte van de meidengroep ‘Treble’ die Nederland had vertegenwoordigd op het Eurovisie Songfestival. Zij was de media-aandacht in Nederland helemaal zat en was verhuisd naar het dorpje en gaf daar zangles aan kinderen. Ze nodigde ons uit voor een borrel. Jac ging mee, had een gezellige avond en kwam na middernacht weer terug in de tent.
’s Ochtends vroeg werden we wakker. Het was min vijf graden en Jac was totaal onderkoeld. Snel gingen we naar het huis van de Treble-zangeres. Ze deed open, haalde ons binnen en wikkelde Jac in dekens. Langzaam kwam Jac weer bij haar positieven.
Ze was naast onze reddende engel en -ver voor het idee om hierover een boek te gaan schrijven- ook een inspiratiebron. Zij had gedaan wat haar hart haar ingaf en had losgelaten wat haar tegenhield.
Jordi Ramon
Jordi Ramon en zijn vrouw Jacqueline zagen bij de start van de corona-pandemie in maart 2020 alles wat ze hadden opgebouwd in jaren van snoeihard werken in een paar weken uit hun handen glippen. Hun drie restaurants in Amsterdam en hun Bed&Breakfast in aanbouw in Limburg; alles verdween als sneeuw voor de zon.
Zakenpartners zagen hun kans schoon om onder afspraken uit te komen, overheidssteun was bij lange na niet dekkend en uiteindelijk sprak Jacqueline de profetische woorden “We doen alles weg en we gaan naar Santiago de Compostela!” Ze ondernamen een wandeltocht van 1.600 kilometer dwars over de Pyreneeën via de noord-Spaanse kust naar Santiago de Compostela in het midden van een wereldwijde lockdown. Onderweg kwamen ze nagenoeg niemand tegen, alleen zichzelf.
Jordi Ramon (Amsterdam, 1967) is al zijn hele leven ondernemend. Met wisselend succes. Nu, twee faillissementen en een ‘life-changing’ pelgrimstocht verder heeft hij besloten dat vertellen hem beter ligt dan optellen. Dit is zijn debuut als schrijver, maar alle verhalen zijn samen met zijn vrouw beleefd en geleefd. Zij zijn al sinds 1996 onafscheidelijk en hebben alles samen doorstaan. Dat kan geen toeval zijn. Ze moeten samen iets doen waar anderen alleen maar aan denken. DoenDenkers in hart en nieren.
Benieuwd hoe Jordi en Jacqueline niet bleven hangen in Denken maar het gewoon Doen? Lees dan dit boek. Wedden dat je daarna nog maar aan één ding denkt? Doen!! Het boek is vlot geschreven en staat vol met anekdotes die ze tijdens hun tocht naar Santiago hebben meegemaakt ter illustratie van hun boodschap; “Laat los wat je aan de grond houdt, en geef nooit op!” Een boek dat iedereen zal aanspreken in deze vreemde tijden.
In de bibliotheken van Nederland is de maand november traditiegetrouw uitgeroepen tot de maand van ‘Nederland Leest’. Het thema van dit jaar is ‘Over de grens’. Elk bibliotheeklid krijgt dan gratis het boek ‘De wandelaar’ van Adriaan van Dis cadeau.
Ellen en Leo Eumelen zijn in 2018 vanuit hun woonplaats Tilburg via Lourdes en Santiago de Compostela naar Muxiá gelopen, een tocht van 3.232 km in een tijd van ruim 5 maanden. Tijdens hun tocht hielden ze een blog bij op hun website wandelxl.nl.
Het thema van Nederland Leest sluit naadloos aan op een pelgrimstocht. Ellen en Leo vertellen daarom in november over hun camino in Bibliotheek Nijmegen – Muntweg en Bibliotheek Tilburg-LocHal.
In de aanloop naar hun camino werd duidelijk dat ze een streep wilden zetten onder hun drukke baan en dat de rest van hun leven in een veel lagere versnelling mag verlopen. De camino werd hiervoor hun middel om dat te bereiken. Ondersteund door vele mooie foto’s vertellen ze hun persoonlijke verhaal over onverwachte ontmoetingen, bijzondere momenten en het vergroten van hun vermogen zich aan te passen aan voortdurend veranderende omstandigheden.
Op hun eigen website en op de websites van de bibliotheken (klik op onderstaande buttons) vind je de exacte data en locaties van hun presentaties.
… en niet alleen in november, de maand die uitgeroepen is tot ‘Nederland leest’. Want boeken over het mooie en bijzondere van de camino zijn er te kust en te keur en het aanbod groeit onverminderd en gestaag door zoals ook weer te lezen valt in deze Ultreia. Toch nog een paar boekentips nodig voor de novembermaand?
In de Jacobsstaf van september een beschrijving van het boek: De wereldwandelaars, Een verbond van idealisten, geschreven door Wim Willems. Dit boek werd door onze leesgroep besproken tijdens onze eerste Zoom- bijeenkomst op 11 februari dit jaar.
Op 9 september was André Brouwer op bezoek bij de Camino leesgroep in het Huis van Sint Jacob. De Utrechtse leesgroep besprak deze middag het boek van André: Waar je zin in hebt: 107 dagen stappen naar Santiago. Het was een boeiende bijeenkomst, want André is een goede verhalenverteller en er valt ook wel wat te lachen met hem.
In oktober bespreken we het boek van Jac. Geurts: Zwijgende vlakten – een Spaanse wandeling. Meer informatie over dit boek is ook te vinden in de Jacobsstaf van afgelopen juni.
Voor november staat het boek: De doorloper van Pieter-Bas de Jong op het programma.
We sluiten het jaar af met het boek van Dirk van der Klaauw: Als m’n knieën het maar houden.
Zelf een leesclub starten in jouw regio?
Mocht je interesse hebben om met medepelgrims boeken te lezen over de camino neem dan contact op met jouw regio en/of start zelf een leesgroep. Wij, de bibliotheek van het Genootschap, kunnen de boeken leveren die voor jouw groep nodig zijn. Als je op onderstaande button klikt kom je op de webpagina met de catalogus van onze bibliotheek.
Maaike van Asch en Peter Koster
Na maanden van lockdown kunnen we weer naar het café, de bioscoop, op camino en naar de landelijke ledenbijeenkomst. Na twee online vergaderingen is het eindelijk weer mogelijk elkaar fysiek te ontmoeten.
Najaarsbijeenkomst 2021
Het bestuur is verheugd om haar leden weer live te kunnen ontmoeten op de landelijke najaarsbijeenkomst op zaterdag 6 november in de Jacobikerk te Utrecht. Gelukkig is het mogelijk om elkaar weer te ontmoeten na twee onlinevergaderingen.
Door verschillende oorzaken hebben zich wijzigingen voorgedaan in de programmering van die dag, zoals dat in de laatste Jacobsstaf heeft gestaan. Voor de leden die niet naar Utrecht willen of kunnen komen, zal de ALV ook live online te volgen zijn. Op de website zal bij de rubriek ‘Nieuws’ een link worden geplaatst die toegang geeft tot de livestream van de ALV. Verder zullen de resterende programmaonderdelen later terug te kijken zijn via de website.
Programma
Het programma is vanwege de pandemie helaas nog beperkt van omvang (geen infomarkt en geen workshops). In de Jacobikerk kun je aan het volgende deelnemen: lezing Wonderen door Hijme Stoffels, de ALV, lezing door Herman Holtmaat over het vijfde boek in de Codex Calixtinus en een muzikale uitvoering door koor El Orféon Jacobeo met een selectie van oude en nieuwe pelgrimsliederen uit het repertoire van ons pelgrimskoor.
Stadswandelingen
Als buitenactiviteit is er een stadswandeling met als thema: Jacobus in Utrecht. Gidsen van het Utrechtse Gilde nemen je mee langs de Jacobalia in het centrum. Zowel in de morgen als in de middag kan deel worden genomen aan de stadswandeling.
Afsluiting bijeenkomst
De dag wordt afgesloten met het traditionele café Saint Jacques.
Aanmelden vóór 24 oktober a.s.
Het programma, info omtrent coronatoegangsbewijs én het aanmeldingsformulier vind je in de agenda, klik op onderstaande button. Voor aanmelding dien je te zijn ingelogd.
In het project ‘Reinventing Pilgrimage in Europe’ richt de Camino Academie zich op ontwikkelingen op het gebied van pelgrimages in Europa. Via een reeks interviews met informanten uit diverse landen worden ontwikkelingen in het Verenigd Koninkrijk, Ierland, Scandinavië, België, de Duitstalige landen, Italië, Frankrijk en Spanje/Portugal verkend. Informanten komen zowel uit de wetenschap als uit de praktijk. Inmiddels zijn deze interviews afgerond (zie weblinks hieronder) en wordt een afsluitende bijeenkomst voorbereid.
Afsluitende bijeenkomst
Een afsluitende expertmeeting staat gepland voor vrijdag 19 november om 14.00 uur in Utrecht. Aan deze meeting zullen deelnemen Paul Post (emeritus hoogleraar Tilburg University en voorzitter van de Camino Academie), John Eade (hoogleraar University of Roehampton, Londen), Sam Goyvaerts (docent en onderzoeker Tilburg University), Ineke Albers (promoveerde op een studie over pelgrimage, lopen en genezing en is lid van de stuurgroep van de Camino Academie) en Herman Vuijsje (schrijver en journalist, schreef diverse werken over zijn wandelervaringen en over de culturele veranderingen in het wandelen en pelgrimeren).
Dagvoorzitter is Suzanne van der Beek (Tilburg University, promoveerde op “New pilgrim stories. Narratives, Identities, Authenticity”).
Bijeenkomst bijwonen?
Een beperkt aantal belangstellenden (maximaal 40) kan in Utrecht bij de bijeenkomst aanwezig zijn, discussiepunten inbrengen en vragen stellen. Daarnaast kunnen belangstellenden de opname van de bijeenkomst live volgen of achteraf bekijken.
Meer informatie?
Voor meer informatie over het project, info over en/of aanmelden voor de slotbijeenkomst en de gehouden interviews: klik op onderstaande buttons.
Bart Simmelink
Secretaris/coördinator Camino Academie
Een honderdtal gemeenten langs de Camino Francés heeft een aantal jaar geleden een gezamenlijke organisatie opgericht, de Asociación de Municipios del Camino de Santiago. Doel is o.a. om de Camino Francés te promoten. Eind augustus werd de internationale caminogemeenschap uitgenodigd om bij te praten over de recente ontwikkelingen en hun mening te geven over de Camino Francés.
Het Nederlands Genootschap van Sint Jacob is met twee man sterk afgereisd naar Palencia en Frómista. Peter Hesseling gaf een overzicht van wat er in Nederland gebeurt op het gebied van informatieverstrekking over het pelgrimeren. Hij benadrukte de niet tegen te houden digitalisering met al zijn voor- en nadelen. Het stellen van hogere eisen aan de herbergen, zoals de vraag naar oplaadpunten, meer privacy en (brand)veiligheid bleef ook niet onvermeld.
Op het gebied van veiligheid op de camino werd gevraagd actiever te werken aan het scheiden van fietsers en wandelaars. Het fietsrouteboekje van Clemens Sweerman werd achtergelaten als stimulans om het probleem aan te pakken. Tenslotte werd de opgave voor de gemeenten om een mooie balans te zoeken tussen authenticiteit en nieuwe ontwikkelingen genoemd.
Mocht je interesse hebben in de presentatie van ons Genootschap, gebruik dan de button om deze per mail bij ons op te vragen.
Een belangrijk onderwerp was de veiligheid op de camino. Er zijn landelijke afspraken gemaakt met de Gardia Civil en de Nationale Politie om snel in te grijpen bij meldingen van crimineel gedrag onderweg. Dat wekt veel vertrouwen.
Er waren vertegenwoordigers van 14 landen fysiek aanwezig en 5 andere landen deden online mee. De provinciale en gemeentelijke overheden waren bijzonder geïnteresseerd in de uitkomsten van de conferentie. Het eindverslag van deze bijeenkomst zal de komende maanden verschijnen.
En verder hebben we de relaties met diverse landen in de wandelgangen verstevigd en vonden we tussendoor tijd om de herberg van Arno Neeleman en Carola Hoogeveen in Boadilla del Camino te bezoeken.
Peter Hesseling en Herman Velvis
Door de zomervakantie hebben de opnames voor de podcast Camino NL een tijdje stilgelegen.
Maar we maken dat goed met een wel heel speciale aflevering; maak kennis met Laura Feenstra, de rolstoelpelgrim.
Pelgrimeren met een rolstoel vraagt natuurlijk nogal wat van een pelgrim, maar het levert ook veel bijzondere ontmoetingen op.
Camino NL is te beluisteren via Spotify, Apple podcast, website camino.buzzsprout.com en via de website van ons Genootschap (klik op buttons).
Johanna Kroon
In de vorige Ultreia plaatsten we de oproep van René Wientjes of iemand hem kan helpen bij zijn zoektocht naar ene Hans. René deed deze oproep voor zijn medepelgrims Ivan en Rhonda Manassarian uit Australië.
Het verhaal in het kort
In 2013 hadden Ivan en Rhonda deze Hans in Astorga ontmoet, gegevens uitgewisseld maar deze helaas verloren. De enige informatie die zij hadden was het beroep van Hans en zijn woonplaats. Dus toen René zijn vrienden vertelde dat hij voor hen op zoek zou gaan naar Hans was de niet geheel onlogische reactie van Rhonda “Dat lukt je nooit!”. De speurtocht begon in het register van het Genootschap. In het jaar 2013 waren er vele ‘Hansen’ in Santiago aangekomen waren maar geen Hans uit Amsterdam. Ook op internet kwam René niet verder.
Hoe het is afgelopen?
“Toen de oproep geplaatst werd in Ultreia had ik voorzichtige hoop op een goede afloop” zegt René. “Maar na drie dagen ontving ik al een mailtje van Theo Holwedel. Theo had een bericht gekregen van iemand uit zijn oude dienstgroep die de man op de foto had herkend. Zij wist dat de man op de foto geen Hans maar Han heet en inderdaad een voormalig politieman is. De contactgegevens van Han wist Theo vervolgens te achterhalen. Daarna belde ik Han op en kort daarna hadden Ivan en Rhonda hun eerste contact met Han.”
“Mensen met elkaar verbinden geeft mij een goed gevoel” zegt René. “Alleen was me dit niet gelukt. Daarom heel veel dank aan alle mensen die aan deze zoektocht meegeholpen hebben. Dankzij jullie kon het verloren gegane contact weer hersteld worden.”
Activiteiten Genootschap in oktober en november
We mogen weer! En dat is te zien in de agenda op onze website. Wandelingen in Ommen, in het Groene Hart, in & om Amsterdam, Café St Jacques, diverse bijeenkomsten, boekpresentatie etc. Benieuwd wat er allemaal georganiseerd wordt door de regio’s en werkgroepen van het Genootschap? Neem eens een kijkje op de agenda, klik op de button.
De dagen worden korter, het wordt frisser en de kans op regen neemt helaas ook toe in Santiago.
De pelgrims die nu nog onderweg zijn, of die dit jaar wellicht nog plannen hebben om te gaan, zullen in aantal afnemen. Maar onverminderd zijn wij geïnteresseerd in jullie verhalen en belevenissen onderweg.
Wij zien jullie e-mails met verhalen, tips, terugblik op bijeenkomsten etc. etc. met plezier tegemoet!
Redactie Ultreia
Ultreia is een uitgave van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob. Voor meer informatie en nieuws zie de website www.santiago.nl en de Facebookpagina, waar je ook tips en ervaringen kunt uitwisselen met andere pelgrims.
Redactie: José van der Haar en Francine van den Bergh
Redactieadviseur: Julie Merks
Tegenlezers: Ellen Eumelen en Janine Verhaaf
Verzending: Han Lasance
Deadline/publicatiedatum: Ultreia verschijnt rond de 20e van iedere maand. Wij zien jouw kopij graag voor de 15e tegemoet op ultreia@santiago.nl.
Aanwijzingen voor de auteur: Kopij mag maximaal 300 woorden bedragen in platte tekst (tekst zonder opmaak), bij voorkeur met een relevante foto/afbeelding (met bronvermelding) erbij. Wij gaan ervan uit dat wij deze foto dan vrij mogen gebruiken.
Foto’s: Voor deze Ultreia is ook gebruik gemaakt van foto’s uit de collectie van José van der Haar.
Vertrouwenspersoon: Het Genootschap heeft twee vertrouwenspersonen die je kunt benaderen bij problemen, conflicten of een vertrouwelijk gesprek. Hier vind je meer informatie.
Het Nederlands Genootschap van Sint Jacob
Janskerkhof 28 a
3512 BN Utrecht
KvK nummer: 40447304
BTW nummer: NL 8039.95.635.B01
IBAN: NL41INGB0005151146
IBAN: NL41INGB0005151146
