Regio Oost-Nederland

Doe als Pontius Pilatus…

Begin september was ik in Lourdes. Met enige aarzeling was ik begonnen aan het tweede deel van Le Chemin du Piemont Pyreneen (van Carcassone naar Saint Jean-Pied-de Port). In 2019 had ik het eerste stuk gelopen, van Carcassone naar Lourdes. Met de bedoeling in 2020 het tweede stuk (vanaf Lourdes) te doen, maar ja…, u weet wel.

Eind augustus, dacht ik: het kan nu wel weer, en ik boekte via NS-International een treinticket naar Lourdes. Met enige aarzeling, alles met elkaar 12 uur met verplicht een mondkapje op in de trein, want corona was nog niet helemaal weg.

Ik bleef een dag in Lourdes, en het was er stil. In de kerk waren maar een paar bedevaartgangers, de ondergrondse basiliek (met ruimte voor 20.000 mensen) was totaal verlaten, er liepen maar heel weinig mensen op straat, de winkels en restaurants waren vrijwel leeg, en dat gold ook voor de souvenirwinkels. Ik liep er eentje binnen en bij de ingang stond deze tekst: ‘Aimez Jesus, mais faites comme Ponte Pilate et lavez-vous les mains’ (dus: Heb Jezus lief, maar doe als Pontius Pilatus en was uw handen). Ik vond het wel een mooie tekst die met een beetje humor de bezoekers maande tot voorzichtigheid.

’s Avonds keek ik vanuit het wat hoger gelegen hostal La Ruche uit op de esplanada voor de basiliek. Ik zag dat er misschien maar honderd, ruim geschat misschien tweehonderd bedevaartgangers waren die deelnamen aan de lichtprocessie. De neergang in de bedevaarten naar Lourdes was al voor corona ingezet, maar dit was ongekend. De eigenaar van het hostal keek stilletjes vanuit het raam naar de verlaten esplanada. Hij vertelde dat er die dag vier bussen in Lourdes waren aangekomen met Italiaanse bedevaartgangers. Zoveel waren er in maanden niet geweest. In vroeger tijden begon men in Lourdes bij wijze van spreken pas te tellen bij 40 bussen, maar die vier van nu waren al heel wat, zei de man met droefenis.

De volgende dag begon ik te lopen. Via Saint Pierre waar de kolossale hospitalen staan, die een paar   duizend bedevaartgangers kunnen herbergen, ging ik op weg. De terreinen om de gebouwen waren met hekken afgesloten. Er was geen mens.

Ik heb daarna met plezier twee weken gelopen, in de volle verwachting dat we helemaal in de nadagen van de corona waren.

Maar helaas bleek de afgelopen weken dat voor onze maatschappij de corona-tocht nog niet ten einde is. Onze najaarsbijeenkomst in Holten hebben we moeten schrappen (de mensen die zich opgegeven hadden, hebben uiteraard  bericht daarvan gekregen).  We hebben aanvankelijk even geaarzeld maar toen er vrijdag 12 november ruim 16.000 besmettingen waren vastgesteld, was het voor ons als commissie Regio Oost van het Genootschap wel duidelijk: dit moeten we niet doen.

Afgelopen maandag heeft het bestuur van het Genootschap – zeer terecht naar mijn mening – geoordeeld dat alle geplande bijeenkomsten en activiteiten van het Genootschap tot nader order geschrapt moeten worden, dus ook de cafés Sint Jacques, ook de leeskringen.

Moed houden, actief en gezond blijven, dat is altijd belangrijk maar in deze tijd bij uitstek.

Albert Holterman,

voorzitter commissie Regio Oost

Regio Oost Nederland

De regiocommissie verzorgt het reilen en zeilen van de regio. Wij hebben meer dan 1000 leden en de regio is groot. Globaal loopt onze regio van Lelystad naar het oosten boven Zwolle langs naar de grens met Duitsland. Gaat dan verder langs de grens naar Winterswijk en via Ruurlo en Vorden richting Apeldoorn, Elburg, Dronten weer naar Lelystad.

postcode gebieden : 7100 t/m 7799, 8000 t/m 8299

Verslag voorjaarsbijeenkomst in Diepenheim op 27 juni 2021-07-03

De telefoon,
Ga je mee naar de voorstelling, de bijeenkomst van de regio.
Oh ja ik had wel zo iets gezien in mijn e-mail.
Zal ik gaan, ik twijfel, Je kan met mij mee rijden. Oké ik laat mij overhalen.
Daarbij telt ook het afscheid van Gerrit Stemerding die onze regio jaren als voorzitter heeft geleid.
Nieuw berichtje
Ik kan niet, nieuwe twijfel, ja ik ga toch dan maar alleen.
De voorstelling van Nhung Dam, een Amsterdamse actrice, begin dertig, is een feest.
Niet alleen ik, maar iedereen hangt vanaf seconde 1 aan haar lippen.
De entourage, het buiten theater van Diepenheim werkt op alle fronten mee, je ziet haar letterlijk lopen, haar rugtas in en uitpakken, zoeken naar een plekje als ze moet plassen,
De dom van Keulen, Rome, het aankomen bij de Etna..
Je vult je eigen ervaringen in, het aankomen in Santiago. Zoals zij in het wandelen rondom Amsterdam deze tocht zich voorstelde en tot haar werkelijkheid maakte zo werd de voorstelling de werkelijkheid van ons allemaal.
Nagenietend paste het afscheid van Gerrit geheel in het plaatje,
de staf die doorgegeven wordt.
Ook het voorzitterschap zag er het laatste jaar anders uit dan anders maar de lovende woorden en de inspirerende woorden van en voor de nieuwe voorzitter maken duidelijk elke tocht, ook de taak van een voorzitter, is anders en toch is er de gemeenschappelijke factor.
Namens het hoofdbestuur bedankte Herman Velvis Gerrit voor zijn inzet.
Vergezeld uiteraard van het mooie glas van het genootschap, de schelp en van de regio diverse Spaanse lekkernijen.
Het café st. Jacques daarna was extra bijzonder, elkaar zo lang niet gezien en voorzichtig worden er plannen ontvouwd, afspraken gemaakt.
Wordt er al uitgekeken naar de twee wandelingen die de regio gaat organiseren
Het doek is opgehaald, inspirerende voorstelling, we gaan weer.

Tineke ten Bulte