Voor haar tomeloze inzet krijgt ze van het landelijk bestuur, vertegenwoordigd door Herman Velvis, de zilveren schelp met Jacobus uitgereikt. Van de regio wordt een pentekening voorstellende de kathedraal van Santiago van Rein van Uden aangeboden. Zij is er zeer verguld mee en bedankt iedereen voor het cadeau.
in In lunchroom National aan het Burgemeester Janssenplein 27 Hengelo
10/07/2025
17:00u
- 19:00u
Regio Oost Nederland
De regiocommissie verzorgt het reilen en zeilen van de regio. Wij hebben meer dan 1000 leden en de regio is groot. Globaal loopt onze regio van Lelystad naar het oosten boven Zwolle langs naar de grens met Duitsland. Gaat dan verder langs de grens naar Winterswijk en via Ruurlo en Vorden richting Apeldoorn, Elburg, Dronten weer naar Lelystad.
Wij organiseren jaarlijks voor alle regioleden:
In januari een informatie bijeenkomst voor alle leden die op pad willen gaan. Dit vindt meestal plaats in de kandelaar in Holten. We gaan uiteen in een groep voor wandelaars en een groep speciaal voor de fietser.
In het voor- en najaar organiseren we een regiobijeenkomst met een gevarieerd programma. Soms een hele dag met meerdere keuzes en een enkele keer een lezing of film op de avond. In het najaar is er gelegenheid voor pelgrims die dat willen om hun ervaring te delen.
Ongeveer vier keer in het jaar is er een wandeling. Er wordt gewandeld in prachtige gebieden. O.a. op de Veluwe, de Holterberg, in Twente, de polder, het Vechtdal, de Achterhoek ja eigenlijk overal. We lopen zo’n 15 tot 18 km en om beurten bedenken we een wandeling die start en stopt bij een openbaar vervoerplaats.
Verder is er maandelijks café st Jacques in Hengelo (O) op de tweede donderdag van de maand en in Apeldoorn op de laatste donderdag van de maand. Hier kan iedereen met interesse komen en gezellig elkaar ontmoeten en eventuele vragen stellen over het pelgrimeren of over het genootschap.
In Apeldoorn hebben we maandelijks een leesclub bijeenkomst waarin we boeken bespreken die met de weg naar Santiago en het pelgrimeren te maken hebben. Boeken worden geleend bij de bibliotheek van het Genootschap.
postcode gebieden : 7100 t/m 7799, 8000 t/m 8299
Nieuwsbrief Oost Nederland mei 2025
Nieuwabrief Oost Nederland maart 2025
Nieuwabrief Oost Nederland februari 2025
Nieuwabrief Oost Nederland januari 2025
Nieuwsbrief Oost Nederland december 2024
Nieuwsbrief Oost Nederland november 2024
Nieuwsbrief Oost Nederland september 2024
Nieuwsbrief Oost Nederland augustus 2024
Winter Wandeling Regio Oost Nederland
Vrijdagochtend 10 januari druppelden zo’n 37 leden van het genootschap binnen bij het Daendelshuis vroeger eigendom van de in Hattem geboren patriot Herman Willem Daendels, tegenwoordig onderdeel van het bakkerijmuseum. In de stijl van het museum werd vers gezette koffie geschonken in mooie kopjes met bloemendecor en een gouden randje, met daarbij cake uit eigen keuken.
Klokslag 11.00 uur verzamelden iedereen zich buiten op het pleintje voor het Daendelshuis voor de start van de Winter Wandeling, georganiseerd door Joop en Hermien. De route die werd gevolgd was die van het Assenradepad, een van de vele Gelderse klompenpaden. Het was ‘Klompen aan rugzak op en gaan!’, zoals de slogan van de klompenpaden luidt. Met dien verstande dat de klompen figuurlijk waren, die bleven namelijk thuis.
Met aan de rechterhand de IJssel werd, langs de Gelderse dijk, koers gezet richting Zwolle. Vervolgens was er een poldertraject, langs het spoorwegtracé Zwolle-Amersfoort, en daarna liep de langgerekte groep een stukje over de oude ‘Baronnenlijn’ (zo genoemd omdat er vooral notabelen gebruik van maakten), nu een fietspad. Zo nu en dan werd er van achter naar voren een sein gegeven “fietser”, of “pas op glad”. Hoewel de zon boven de hoofden aan de hemel stond was het, hier en daar op schaduwplekken nog wit van de nachtvorst en dus glad.
Leuk om te zien was dat er onderweg tussen de wandelaars een interactie op gang kwam. Doorgewinterde caminogangers wisselden hun ervaringen uit met elkaar, maar beantwoorden ook de vragen van leden die nog aan de tocht moeten beginnen.
Het polderland werd verlaten en werd ingeruild voor de bossen van een eeuwenoud landgoed. In de 14 e eeuw werd de naam van het landgoed, te weten Molecaten, al genoemd. Bij herberg Molecaten gaf Joop een korte toelichting op het bestaan van de watermolen en de sprengen. Het landgoed bestaat uit een geaccidenteerd terrein, met een niveauverschil van wel 40 meter. Van dit niveauverschil maakte men vroeger gebruik (via de gegraven sprengen) om de waterloop te gebruiken voor de aandrijving van watermolens, voor het maken van papier en/of voor water voor wasserijen.
De wandeling eindigde na zo’n 12 kilometer met een blik op het historische Hattem en specifiek de stadwallen. Een aantal wandelaars maakten nog een tussenstop bij het bakkerijmuseum om nog wat van de heerlijke cake, die bij aanvang bij de koffie werd geserveerd, voor thuis te bemachtigen. De cake werd zo gewaardeerd dat de groep ervoor zorgde dat hij voor de rest van de dag was uitverkocht.
Gezamenlijk werd nog even nagepraat in het panoramapaviljoen van Vadesto. Alwaar de Winter Wandeling eindigde net zoals die begon, met een prachtig uitzicht over de IJssel, alleen nu vanachter de ramen voorzien van een heerlijk warme dampende soep of broodje kroket.
Tiny Griffioen
| Grote interesse voor informatie op de bijeenkomst voor nieuwe leden
Ook dit jaar weer blijkt de bijeenkomst voor nieuwe leden/nieuwe pelgrims in een behoefte te voorzien. Zo ook dit jaar, vrijdagavond 24 januari in De Kandelaar in Holten. Ruim 60 mensen waren er die dit jaar voor het eerst in hun leven op camino willen gaan. Natuurlijk zijn er tal van boeken en boekjes waarin je als nieuwe pelgrim allerlei informatie kunt vinden, natuurlijk zijn er websites die je kunt raadplegen, maar uiteindelijk gaat er niets boven een avond waar je vragen kunt stellen en informatie kunt inwinnen bij mensen die eerder een tocht hebben gelopen of gefietst. Dat bleek ook dit keer weer. Na de koffie hield Thera van den Hurk een algemene inleiding, beginnend met de eerste woorden “alles staat op de internet pagina van santiago.nl” voor alles wat je wilt weten. Zo zal het vrijwel iedereen vergaan die een pelgrimstocht overweegt. ‘Je schreeuwt het niet meteen van de daken, maar het plan groeit langzaam in jezelf, en het verlangen om te gaan kruipt nieuwsgierig naar je toe’. En dan de vraag waar start ik? Wat heb ik nodig, moet ik reserveren, heb ik niet te veel spullen bij mij enz.………. . Na de inleiding splitste het gezelschap zich in twee groepen: de wandelaars (het overgrote deel) en de fietsers. Hermien van Essen en Thera van den Hurk vertelden voor de wandelaars over hun tochten, lieten zien wat ze in de rugzak meenemen, gaven aan wat voor hen een goed aantal kilometers per dag is, et cetera. n Thera gaf aan hoe belangrijk stokken zijn bij het wandelen. En zo kwamen er nog een heleboel andere zaken voorbij, aangevuld met allerlei vragen vanuit de zaal. Op dezelfde manier ging het bij de fietsers in een aparte ruimte waar Mina Brouwer die haar fiets met volle bepakking had meegenomen, over haar vele tochten vertelde en op grond van al haar ervaringen veel goede raad verstrekte. |
Een verhaal vol muziek tot het einde van de wereld
Deze najaar bijeenkomst was een heel bijzondere in Holten. Eind van de ochtend loopt het mooi vol in De Kandelaar in Holten. Onder het genot van een kop koffie doet Thera van den Hurk de opening van deze najaar bijeenkomst.
Hierna verzamelen we buiten voor een wandeling onder leiding van Mina Brouwer. Onderweg stoppen we een enkele keer om dingen in de omgeving onder de aandacht te brengen. Onder andere bij de Canadese begraafplaats. Op kerstavond komen kinderen van diverse basisscholen uit Holten hier bijeen om een kaars te plaatsen op elk graf. Het is hier dan ontzettend druk met ouders en familie van de kinderen. Maar ook zijn er dan vele mensen uit Holten en omstreken aanwezig. Voor eenieder die dit wil bijwonen op kerstavond is dit echt een aanrader. Na terugkomst van deze korte wandeling is er een lunch geregeld.
Na de lunch geeft Thera van den Hurk een inleiding voor het middagprogramma en de aankondiging voor het optreden van David Hordijk. Zijn voorstelling “Naar het Einde van de Aarde” verhaalt in muziek en beelden zijn wandeltocht van Helmond naar Finisterre in Spanje. Heel rustig speelt David op de piano en neemt ons mee op reis. Tussendoor vertelt hij over zijn reis en weer verder met de muziek. De muziek wordt wat sneller hoe verder we komen op zijn tocht. Dan vertelt hij weer over voor en tegenspoed op zijn reis. Maar ook hoe zijn piano naar Finisterre is gebracht en waar hij de piano op de kaap wil hebben om te spelen. En diverse mensen zorgen ervoor dat de 200kg wegende piano op de juiste plaats komt. Hoe dichter bij het einde van de wereld hoe opzwepend David speelt op de piano. Het was een prachtige voorstelling en iedereen was vol lof over dit optreden. David dankjewel voor deze inspirerende voorstelling.
Henk Lansink
Verslag wandeling dal van de Mosbeek
Wandeling van 28 september 2024 uitgezet door Hanny Loman en het verslag gemaakt door Joke met foto’s van haar hand.
Na een paar erg natte dagen en ook voor die dag werd er nog een bui voorspeld, trokken we toch van heinde en ver met 23 wandelaars naar Mander in Twente (gem. Tubbergen) en ja onderweg kregen we een beloofde bui op ons (auto)dak.
Mijn chauffeur had in Twente haar wieg staan dus voor haar kwamen er veel mooie herinneringen naar boven, hetgeen ik me goed kan voorstellen want wat is het leuk om op je geboortegrond te komen en veel dingen te herbeleven.
Wij waren te laat door de toch wel vrij lange autorit met aan het eind wat dwalen zelfs met grensoverschrijdend gedrag hetgeen oogluikend werd toegestaan. Voor de zekerheid hadden we ons paspoort meegenomen want we zouden ook wandelend de grens met Duitsland passeren maar we hebben geen douane gezien ;-).
Eerst een hartelijk welkom door Siny (hetgeen wij dus gemist hebben) in de mooie watermolen Bels uit 1725 (functie korenmolen) waar we op koffie/thee werden getrakteerd met lekkers erbij en waar wij als laatkomers toch nog op ons gemak van hebben kunnen genieten.
Rond 11 uur (een half uur later dan gepland) werden de biezen (rugzakken) gepakt en vertrokken we in heerlijk wandelweer de prachtige natuur van Twente in.
Onderweg zagen we zonnebloemen met mooie Hollandse luchten, de eerste paddenstoelen en lagen er koeien heerlijk te relaxen totdat wij de rust kwamen verstoren en zij in de poten kwamen, gelukkig lieten ze ons onze gang gaan en werden we niet op de horens genomen, zo dwaalden wij over smalle paadjes, door bossen met soms verbazingwekkende hoogteverschillen al kwamen we bij nog maar eens beter kijken er achter dat het een Fata Morgana was en het een meer bleek te zijn dat er glad
als een spiegeltje bij lag door het heerlijke zonnige windvrije weer.
Onderweg werden we op de hoogte gebracht over wetenswaardigheden die in het veld te zien waren zoals de ronde akkers (de Mandercirkels of cirkels van Jannink) en verder over een glooiend heidegebied met maar liefst 14 grafheuvels uit de Bronstijd waarvan wij er 2 gezien hebben in een gravenveld dat we natuurlijk niet mochten betreden.
Rond 13 uur nadat we al een poosje in Duitsland liepen werd er op het terras Zum Lönsberg in Hesingen een verdiende pauze in het zonnetje ingelast. Bij de Gaststätte mocht natuurlijk niet het meegebrachte lunchpakketje genuttigd worden maar konden we i.i.g. wat te drinken tot ons nemen en ook werd er een broodje bratwurst besteld door degene die geen lunch meegenomen had of dacht het buitenlandse gevoel te willen ervaren. Er gingen wat mensen achter een paviljoentje zitten om te eten. Ook kon je daar de uitkijktoren beklimmen waar de meesten de energie niet voor hadden maar toch was er een enkeling die later kon vertellen hoe mooi het uitzicht was, jammer genoeg was ze vergeten een foto van ons lilliputters te maken.
Na ongeveer een half uur gingen we, wandelend eten of etend wandelen, door met onze tocht en kwamen we langs een grote kei met de tekst 799-1999 dus 1200 jaar de grens markerend tussen het Duitse Hesingen en het Nederlandse Hezingen.
Bijna aan het eind nog even een korte pauze ingelast want voor sommigen was de tocht best wel zwaar door mul zand maar rond 3 uur liepen we op het terrein van de molen binnen om daar op het gezellige terras plaats te nemen en onze welverdiende versnapering, voor eigen rekening, te nuttigen, nog steeds in het zonnetje.
Met een groep van 15 zouden we daar (vrij vroeg) rond half 5 dineren hetgeen door een foutje van de keuken nog iets vroeger werd maar alsof het lot meespeelde begon op het moment dat we naar binnen gingen om te eten, te regenen dus was eenieder blij dat we binnen een tafel voor 15 gereserveerd hadden en hebben we daar nog gezellig en lekker gegeten napratend over van alles en nog wat.
Siny nam aan het eind van de maaltijd het woord en bedankte Hanny voor het uitzetten van deze mooie wandeling en de wetenswaardigheden vertellend, zij kreeg als dank een gezellig flesje, applaus van de medegangers en langzaamaan namen de mensen in groepjes, tevreden en voldaan, afscheid om huiswaarts te keren.
Ik wens eenieder een mooie Indian Summer toe met nog fijne wandelingen. Tot de volgende keer.
Joke vd Kamp
Verslag monumentendag
Dit najaar zijn we uitgenodigd door de Jacobus kerk in Enschede om op zaterdag 14 september tijdens monumentendag onze vereniging www.Santiago.nl onder de aandacht te brengen in Enschede. Onze leden hebben informatie verstrekt aan belandstellenden voor het wandelen en/of fietsen naar Santiago. De hele dag door komen er mensen langs voor informatie. De één wil misschien in de verre toekomst en de andere heeft het in de planning voor volgend jaar. Al met al was dit een geslaagde dag. Mede dank voor de Jacobus kerk in Enschede die ons hiervoor heeft uitgenodigd.
Verslag wandeling 6 april
“ Het Oranjeveldpad” een Klompenpad rond Wenum/Wiesel (Apeldoorn).
Gewandeld met een indrukwekkend gevarieerd gezelschap en landschap: van jong tot oud!
Op 6 april 2024 was een mooie wandeling georganiseerd door Hermien en Joop.
Op deze mooie zonnige zaterdag, bij het startpunt café Hamer aan de Zwolseweg 275 in Apeldoorn, stond de koffie met versnapering, verzorgd door Hermien klaar. Het cafe was namelijk nog gesloten, maar dat mocht de pret niet drukken op deze zomerse dag met temperaturen van 25 graden.
Voor mij was het de eerste keer dat ik meeliep met het genootschap. Het gezelschap bestond uit mannen en vrouwen die soms nog de Camino nog wilde lopen en anderen hadden al een enkele of soms meerdere malen de route, vanuit de verschillende windstreken komend gelopen. Ik had het genoegen om tijdens deze wandeling te luisteren naar de mooie ervaringen en ontmoetingen die men onderweg naar Santiago had ervaren. Dat bracht bij mij het gevoel terug van de rust en ruimte die ik tijdens mijn fietstocht in 2015 naar Santiago had ervaren.
De route liep langs de Koningsbeek, het Apeldoorns kanaal met de Koudhoornse Sluis, het zonnepark Wenumseveld en de Windmolen. Joop gaf uitleg en vertelde over de transportlijnen: Het Apeldoorns kanaal, de Baronnenlijn en het tracé van de A50.
Delen van dit gebied waren/zijn in het bezit van de koninklijke familie, ze beslisten dan ook mee: Zo werd het tracé van de N50 verlegd omdat dit niet door het kroondomein mocht lopen. Halverwege de route bij Buitenplaats “ De Poel” was gelegenheid om de lunch te nuttigen. Het wandelpad volgt veelal de watergangen en beekjes in deze streek en later de grens van het Kroondomein.
Hieronder de link naar het betreffende Klompenpad zodat een ieder kan nalezen wat er allemaal te zien en te beleven valt:
https://klompenpaden.nl/klompenpad/oranjeveldpad/
Zeker de moeite waard om eens mee te lopen met de wandeltochten van het genootschap,
Een hartelijke groet, Marjo
‘Vertrouwen’. ‘Het komt goed’. ‘Ontmoeting’. ‘Saamhorigheid’.
Dat was een aantal van de meermaals genoemde woorden waarmee pelgrims benoemden wat voor hen het meest wezenlijke is van het pelgrimeren. Vele andere woorden werden natuurlijk ook genoemd, maar onder andere deze sprongen er als vaak genoemde uit.
Het was het slot van de voorjaarsbijeenkomst 2024 van onze regio, afgelopen zaterdag 9 maart, in De Kandelaar in Holten, toen alle 74 deelnemers in een grote kring zaten.
Huberta en Arno, het echtpaar dat nu al 20 jaar de herberg L’esprit du chemin runt in Frankrijk (eerst in Saint Jean-Pied-de-Port en nu al weer vele jaren in gehucht Le Chemin, circa 25 onder kilometer onder Vézelay).
De regiocommissie had hun gevraagd het hele programma van de dag te verzorgen, en dat deden ze fantastisch. Eerst vertoonden ze de film die in 2018 in en rond hun herberg werd gemaakt door
Gerald Bronkhorst. De montage duurde uiteraard langer maar de opnames ervoor werden in slechts drie dagen gemaakt. Eén van de hoofdelementen was het jaarlijkse bezoek van een groep van circa 30 Franse mannen, een klein deel van de honderden die in dat weekeinde naar de basiliek La Madeleine in Vézelay pelgrimeren. Indrukwekkend onder andere de beelden van hoe de mannen luid zingend de basiliek binnengaan en indrukwekkend ook hoe één van hen verwoordt dat het lijden bij het leven behoort en dat je dat een plek moet zien te geven.
Na de lunch maakten we onder leiding van Huberta en Arno in zeven etappes de ‘Reis van Betekenis’. Na de voorbereiding natuurlijk te beginnen met het vertrek waarin een pelgrim de ‘gewone’ wereld verlaat en de stap waagt naar de ongewisheid, de onzekerheid van de ‘buitengewone’ wereld. Bij elke etappe vroegen Huberta en Arno ook naar ervaringen, indrukken, gevoelens van de deelnemers, en zo kwamen we na een kleine twee uur zo maakten weer aan in de gewone wereld.
Meteen daarna als begin van het café Saint Jacques werd afscheid genomen van Albert Holterman als voorzitter van de commissie Regio Oost. Hij maakte sinds 2013 deel uit van de commissie, eerst als algemeen lid, later als penningmeester en sinds 2014 als voorzitter. Commissielid Angelien Zonder memoreerde de voorjaarsbijeenkomst die Albert in 2019 in zijn woonplaats Almelo organiseerde en ook de landelijke najaarsbijeenkomst vorig jaar 11 november in Deventer, aan de organisatie waarvan de commissie een hele kluif had. Ze overhandigde als dank twee flessen wijn en een kadobon.
Secretaris Jos Henderik sprak namens het landelijk bestuur zijn waardering uit, overhandigde een glas met gravure en speldde de ‘Pilgrim Badge of Compostella’ op, een fraai voorbeeld van ‘historic jewellery reproduction’.
Holterman introduceerde daarna commissielid Thera van den Hurk als nieuwe voorzitter en overhandigde haar de pelgrimsstok, gemaakt in 2010. ‘Ik kreeg hem van mijn voorganger Gerrit Stemerding en hij heeft vier jaar bij ons thuis in de logeerkamer gestaan, en is vandaag voor het eerst even buiten geweest’, aldus Holterman, ‘jij hebt vast ook wel een logeerkamer waar die de komende jaren van jouw voorzitterschap kan staan. Pas er goed op. Dat zei Gerrit vier jaar geleden ook tegen mij’.
Veel goede raad op bijeenkomst voor nieuwe leden.Elk jaar weer blijkt de bijeenkomst voor nieuwe leden/nieuwe pelgrims in een behoefte te voorzien. Zo ook dit jaar, vrijdagavond 2 februari in De Kandelaar in Holten. Ruim 50 mensen waren er die dit jaar voor het eerst in hun leven op camino willen gaan. Natuurlijk zijn er tal van boeken en boekjes waarin je als nieuwe pelgrim allerlei informatie kunt vinden, natuurlijk zijn er websites die je kunt raadplegen, maar uiteindelijk gaat er niets boven een avond waar je vragen kunt stellen en informatie kunt inwinnen bij mensen die eerder een tocht hebben gelopen of gefietst. Dat bleek ook dit keer weer. Voor de pauze hield Albert Holterman een algemene inleiding, beginnend met vier regels uit een gedicht van Leo Vroman: ‘De dingen waar ik iets van zeg,Wieggelen en waggelen weg. De dingen waar ik bijna iets mee doe, Kruipen nieuwsgierig naar me doe.’ Zo zal het vrijwel iedereen vergaan die een pelgrimstocht overweegt. ‘Je schreeuwt het niet meteen van de daken, maar het plan groeit langzaam in jezelf, en het verlangen om te gaan kruipt nieuwsgierig naar je toe’, aldus Holterman. Met wat beelden van zijn eigen ‘expedities’ liet hij zien hoe heerlijk het is om in de vroege ochtend door het landschap te lopen, hoe je kunt genieten van mooie kerken onderweg, en hoe leuk je het kan hebben met medepelgrims die je onderweg en in de herbergen ontmoet, en hoe bijzonder het is als je een week met je zoon en dochter op pad bent. Na de pauze splitste het gezelschap zich in twee groepen: de wandelaars (het overgrote deel) en de fietsers. Hermien van Essen en Thera van den Hurk vertelden voor de wandelaars over hun tochten, lieten zien wat ze in de rugzak meenemen, gaven aan wat voor hen een goed aantal kilometers per dag is, etcetera. Hermien poneerde als haar mening dat je als beginnend pelgrim toch vooral moet beginnen met de Camino Frances (‘die geeft uiteindelijk toch het meest het pelgrimsgevoel’) en Thera gaf aan hoe belangrijk stokken zijn bij het wandelen. En zo kwamen er nog een heleboel andere zaken voorbij, aangevuld met allerlei vragen vanuit de zaal. Op dezelfde manier ging het bij de fietsers in een aparte ruimte waar Mina Brouwer die haar fiets met volle bepakking had meegenomen, over haar vele tochten vertelde en op grond van al haar ervaringen veel goede raad verstrekte. |
‘Dit heb ik nog nooit meegemaakt’, zei Joke Hermsen min of meer verbluft, toen in korte tijd echt alle boeken die ze in twee kleine rolkoffers had meegebracht, waren verkocht en door haar waren gesigneerd. Rond de boekentafel in de Lebuïnuskerk in Deventer hadden zich enkele tientallen mensen verdrongen die graag een exemplaar wilden kopen van ‘Windstilte van de ziel’ of ‘Onder een andere hemel’, twee boeken uit het oeuvre van de schrijfster en filosofe.
Op de landelijke najaarsbijeenkomst zaterdag 11 november was haar lezing over innerlijke tijd, over de menselijke ziel en over het verlangen naar een nieuwe horizon, het onbetwiste hoogtepunt van het programma. Een kleine 300 mensen hadden bijna een uur lang zeer geconcentreerd naar haar zitten luisteren.
Het was daarbij doodstil in de kerk. Want hoewel je als pelgrim wel weet wat dat is – die innerlijke stilte – en hoewel je als pelgrim ook wel weet wat dat is – dat verlangen naar de verte, naar een andere hemel – je kunt het allemaal niet zo prachtig en meeslepend onder woorden brengen zoals Joke Hermsen dat kan.
Tijdens haar lezing, centraal in de kerk onder de preekstoel, waren er in het eerste ‘blok’ van de middag geen keuzemogelijkheden voor andere lezingen of workshops. En ook de torenbeklimming (met ingang in de kerk) en de infomarkt waren stilgelegd om geroezemoes te voorkomen.
Als commissie Regio Oost waren en zijn we uiteraard heel blij met de grote opkomst (575 aanmeldingen) voor deze najaarsbijeenkomst 2023. Het was mooi om te zien hoe ’s morgens tussen 9 en 10 uur de deelnemers via de hoofdingang naar binnen kwamen, en daar een polsbandje, een activiteitenschema met een plattegrondje van de Lebuïnus en van het centrum van Deventer kregen.
Na de opening zwermde iedereen uit naar de programma-onderdelen van het eerste blok en konden ook de standhouders van de infomarkt in hun groen-wit gedakte kraampjes de eerste bezoekers verwelkomen.
De twee workshops–stokken maken met Rogier Vogelzang en tekenen met houtskool of vetkrijt met kunstenaar Rob Koenders – leverden mooie resultaten op. En bij de lezingen moeten zeker de namen worden genoemd van Robert Guinee (over de kerken in Tours, Vezelay, Le Puy-en-Velay en Saint Gilles du Gard) en van Paul Post van de Camino Academie.
Helemaal aan het slot zongen we met z’n allen het Ultreia-lied en daar kregen we als leden van de commissie toch een brokje van in de keel: de dag zat erop, en het was een mooie dag geweest. Tijd voor een drankje, tijd voor heel veel voldoening, met heel veel dank aan sprekers,
workshopleiders, gidsen van de stadswandelingen, aan Monica Coronado en Manito van de Spaanse live muziek tijdens de lunch, standhouders en – zeker ook – aan alle bezoekers, afkomstig uit Alkmaar of waar dan ook.
Albert Holterman, namens de commissie Regio Oost
Samenvatting voorjaarswandelingVrijdag 31 maart 2023, een wandeling door het prachtige dal van de Reest en omgeving. De rivier de Reest vormt kronkelend de grens tussen de provincie Drenthe en Overijssel. We verzamelen ons in de Wijk, een plaats, die ontstaan is in de middeleeuwen, toen op droge plaatsen in de veenmoerassen langs de Reest zich boeren gingen vestigen. Na de koffie/thee vertrekken we tegen 10.45 uur. Het is nog droog. We komen voorbij aan het landgoed Dickninge en zien op afstand de resten van het middeleeuwse klooster Dickninge. Het klooster verhuisde van Ruinen naar Dickinge. Monniken en boeren ontgonnen dit oorspronkelijke veengebied, akkers en hooilanden ontstonden. Trees laat ons de holwortel zien, een plantje, wit of paars bloeiend, dat slechts twee weken bloeit. De bloemen van dit kleine plantje bedekken de ondergrond van de bomen. We zijn op het juiste tijdstip gekomen. Over de wat drassige uiterwaarden van de Reest lopen we verder, ook hier weer mooie bloemen. Ondertussen begint het zachtjes te regenen. Wij, doorgewinterde caminogangers, stoort dat niet. Via hooilanden, bossen komen we aan op onze lunchplek, gelegen aan een waterplas. Zittend op bomen eten we onze lunch. En … dan wordt het droog. Lopend door bossen (de Staphorster bossen), langs vennetjes, langs het natuurgebied De Vledders bereiken we IJhorst. De Vledders is een natuurgebied, dat Het landschap Overijssel terug wil brengen naar vroegere tijden. Het Landschap kreeg dit gebied in ruil voor de bijdrage aan de aanleg van de Hanzelijn. In IJhorst worden we welkom geheten door de domina. Ze vertelt over de geschiedenis van haar kerk. In voorchristelijke tijd schijnt op deze plek al een heidense offerplaats geweest te zijn. Daarna kwam er eerst een houten en vervolgens een stenen kerkje, dat behoorde bij het klooster Dickninge. Naast de huidige kerk uit 1823 staat een vrijstaande klokkenstoel. Er was geen geld voor een toren. De kerk wordt niet alleen gebruikt voor de eredienst, maar ook voor concerten. Hier stroomt de Reest weer, een ooievaarsnest siert het landschap. Langs het fietspad lopen we terug naar de Wijk. Een drankje ter afscheid en terugkijkend op een mooie wandeling door een prachtig gebied. Met dank aan Trees. |
Noteer die datum alvast: zaterdag 11 november 2023. Want dan is de landelijke najaarsbijeenkomst van het Genootschap Sint Jacob die dit keer bij ons in de regio – in Deventer – wordt gehouden. De najaarsbijeenkomst wordt bij toerbeurt georganiseerd door een van de 13 regio’s van het genootschap en volgend jaar zijn wij als Regio Oost aan de beurt.
Dat heeft ons als commissie uiteraard niet overvallen, want dat staat gewoon in het schema van het Genootschap. Daarom zijn we een paar weken geleden al met de voorbereidingen begonnen.
Eerst moest natuurlijk bepaald waar we de bijeenkomst zouden houden. Dat het een plaats zou moeten zijn waar je ook een mooie en interessante stadswandeling kunt houden, stond bij voorbaat vast. Zwolle was tien jaar geleden de stad van samenkomst, Zutphen had als plaats met veel historie ook gekund maar uiteindelijk kozen we als commissie voor Deventer.
Een stad met een rijke historie, met mooie kerken (behalve de Lebuinus ook de Broederenkerk en de Bergkerk) en andere fraaie gebouwen. De stad van de heilige Lebuinus (tweede helft van de achtste eeuw) , van Geert Groote met de Moderne Devotie, van de Hanze, van Etty Hillesum met haar indrukwekkende brieven over het lot, ook haar lot, van de Joden in de Tweede Wereldoorlog.
We hebben inmiddels tot onze vreugde kunnen vastleggen dat de Lebuinus-kerk (voor degenen die Deventer niet zo goed kennen: dat is de kerk met de hoog oprijzende toren midden in het centrum) de hoofdplek van samenkomst zal zijn. In deze grote kerk waar elk jaar veel concerten en bijeenkomsten worden gehouden, is veel ruimte voor een uitgebreid programma waarmee we als commissie al druk doende zijn.
Namens de commissie Regio Oost,
Albert Holterman, voorzitter
Op vele momenten was het werkelijk doodstil in de zaal van het Etty Hillesum Centrum, gelegen in het Bergkwartier in Deventer. Momenten waarop voelbaar was hoezeer de mensen in de zaal gegrepen waren door het verhaal over Etty Hillesum zoals dat werd verteld door Marijke Dijkstra die daarbij ook ruim citeerde uit het werk van de joodse dagboekschrijfster. De lezing vormde een van de onderdelen van de najaarsbijeenkomst van onze Regio Oost die zaterdag 29 oktober in Deventer werd gehouden.
Het was in alle opzichten een heel bijzondere bijeenkomst: door het zonnige najaarsweer, door het mooie programma en door een hoge opkomst met bijna 70 van onze leden. Ook voor de corona- periode was het lang geleden dat er zo’n hoge opkomst voor de regionale bijeenkomsten was, al zou je ook kunnen zeggen dat eigenlijk toch wel meer van onze ruim 1000 regioleden zouden kunnen overwegen om te komen. Hoe dan ook: de thuisblijvers hadden ongelijk, zo konden we na afloop van deze dag constateren.
Al moest er een paar dagen voor de bijeenkomst nog even geïmproviseerd worden. Er was voorzien in een doorlopend programma met ’s morgens de lezing en ’s middags een stadswandeling. Nu moesten er twee groepen worden gemaakt (omdat er in de zaal geen ruimte is voor een lunch met
70 mensen), waarbij de eerste groep eerst naar de lezing, dan naar de lunch en dan naar stadswandeling ging. En de tweede groep ging in de omgekeerde volgorde en begon aan de lunch, toen de eerste groep daarmee klaar was.
Het was Marijke Dijkstra (81 jaar, al sinds 1996 vrijwilligster bij het Centrum) die met haar lezing grote indruk maakte. Zij richtte zich in haar verhaal vooral op twee aspecten: op de ontwikkeling die
Etty Hillesum doormaakte van jonge vrouw die vooral op zichzelf betrokken was tot iemand die anderen wilde helpen, en op de moedige stappen die zij zette in het aanvaarden van haar lot. Zo had ze via de Joodse Raad een administratieve baan kunnen regelen in kamp Westerbork, maar dat wilde niet langer. Zij wilde delen in het tragische lot van het joodse volk en ook haar lot aanvaarden. En zo werd ook zij in 1943 op 29-jarige leeftijd gedood in het concentratiekamp Auschwitz. Na de lezing werd een soort filmische impressie vertoond met citaten uit het verzameld werd van Hillesum en ook hierbij was in de zaal voelbaar hoeveel indruk dit maakte.
Bij de stadswandeling in groepen van ongeveer 15 deelnemers was het genieten geblazen in het zonovergoten Deventer. De wandeling voerde onder andere langs de drie grote kerken van Deventer
(de Bergkerk, de Grote of Lebuinuskerk en de Broederenkerk) maar ook langs het moderne stadhuis met ruim 2000 raamhekken, gemaakt naar de vingerafdrukken van evenzovele inwoners van
Deventer. De meesten van hen, zo vertelde de gids, hadden daarvoor op een papier de afdruk van hun duim of wijsvinger gezet, maar ook was er een aantal dat daarvoor de wijsvinger had gebruikt.
Met die opgestoken vinger bedoelend dat ze zich nog steeds ergeren aan de ruim 60 miljoen die de bouw van het stadhuis heeft gekost.
Najaarswandeling Raalte 2022Terwijl de bladeren aan de bomen erover nadenken hun groene jasje te verwisselen vooreen goudgele of scharlakenrode vertrekken wij met vierentwintig pelgrims uit Raalte voor een wandeling door het Sallandse landschap. De koffie bij De Zwaan heeft goed gesmaakt dus wie doet ons wat. Zoals beloofd lopen we tussen bomen en een rietkraag. Even een korte pauze voor de eerste boterham en om een trui uit te trekken want het is toch warmer dan verwacht. We steken een droge sloot over en lopen het landgoed Schoonheeten op; over een mooi zandpad omzoomd met oude bomen, die zo oud zijn dat ze aan kabouters woongelegenheid bieden. We lopen door tot aan de Havezate Schoonheeten waar Baron Bentinck van Schoonheeten woont. Zijn voorouders hebben vanaf het begin van de 17 e eeuw daar gewoond. Ze zijn begonnen met een kleine boerderij en door aankopen is het landgoed nu ruim 400 hectare groot. Daarna lopen we via Erve de Creil door een prachtig coulissen landschap en via het Rode “Scheultie” naar Heeten. In het Cultuurhus van het Trefpunt nuttigen we onze lunch onder genot van een kop koffie. In de Germanenkamer krijgen we een korte lezing over de Germanen die in Heeten een ijzersmelterij hadden en handel dreven met de Romeinen. Na een kort bezoek aan de kerk wandelen we via het jaagpad langs het kanaal terug naar Raalte waar we de wandeling afsluiten met café St. Jacques.
|
|
Wandeling omgeving Vaassen. Foto’s in de galerij.
Op 13 mei a.s. is er weer een mooie wandeling in de bossen rondom
Vaassen. We ontmoeten elkaar om 10.30 uur bij Kasteel De Cannenburch, Maarten van Rossumplein 4, 8171 EB in Vaassen.
We beginnen met een kopje koffie in het Koetshuis. Om 11.00
uur gaan we lopen. Rond 15.30 uur zijn we weer terug. Neem je eigen
lunchpakket en drinken mee voor onderweg.
Tegenover De Cannenburch is gelegenheid om te parkeren.
Meld je aan bij Hermien van Essen
We hopen jullie dan te zien.
groeten,
Hermien en Joop
|
Onder het motto ‘Jacobus bezoekt Lebuïnus’ wordt zaterdag 11 november in Deventer…
Het Nederlands Genootschap van Sint Jacob
Janskerkhof 28 a
3512 BN Utrecht
KvK nummer: 40447304
BTW nummer: NL 8039.95.635.B01
IBAN: NL41INGB0005151146
IBAN: NL41INGB0005151146