Camino del Ebre. Bij Sástago -al wéér – over de Ebro.
De regiocommissie verzorgt het reilen en zeilen van de regio. Wij hebben meer dan 1000 leden en de regio is groot. Globaal loopt onze regio van Lelystad naar het oosten boven Zwolle langs naar de grens met Duitsland. Gaat dan verder langs de grens naar Winterswijk en via Ruurlo en Vorden richting Apeldoorn, Elburg, Dronten weer naar Lelystad.
postcode gebieden : 7100 t/m 7799, 8000 t/m 8299
De regio Oost organiseert jaarlijks voor alle regioleden:
In januari een informatie bijeenkomst voor alle leden die op pad willen gaan. Dit vindt meestal plaats in de kandelaar in Holten. We gaan uiteen in een groep voor wandelaars en een groep speciaal voor de fietser.
In het voor- en najaar organiseren we een regiobijeenkomst met een gevarieerd programma. Soms een hele dag met meerdere keuzes en een enkele keer een lezing of film op de avond. In het najaar is er gelegenheid voor pelgrims die dat willen om hun ervaring te delen.
Ongeveer vier keer in het jaar is er een wandeling. Er wordt gewandeld in prachtige gebieden. O.a. op de Veluwe, de Holterberg, in Twente, de polder, het Vechtdal, de Achterhoek ja eigenlijk overal. We lopen zo’n 15 tot 18 km en om beurten bedenken we een wandeling die start en stopt bij een openbaar vervoerplaats.
Verder is er maandelijks café st Jacques in Hengelo (O) op de tweede donderdag van de maand en in Apeldoorn op de laatste donderdag van de maand. Hier kan iedereen met interesse komen en gezellig elkaar ontmoeten en eventuele vragen stellen over het pelgrimeren of over het genootschap.
In Apeldoorn hebben we maandelijks een leesclub bijeenkomst waarin we boeken bespreken die met de weg naar Santiago en het pelgrimeren te maken hebben. Boeken worden geleend bij de bibliotheek van het Genootschap.
Een beetje verdwalen
Je moet wat in coronatijd. En daarom begon ik vorig jaar november klompenpaden te lopen in de provincie Gelderland. Elke week eentje. Daarbij merkte ik tot mijn vreugde dat je net als op een camino op een klompenpad kan verdwalen. Het was op het Thornspiccerpad, dat begint in Elburg. Een mooie tocht van 21 kilometer. Eerst loop je over de oude Zuiderzeedijk naar Doornspijk (in de Middeleeuwen Thornspic geheten, vandaar de naam van het pad), daarna ga je het ‘binnenland’ in en kom je op de Veluwe.
In de buurt van ’t Harde ligt de zandverstuiving De Haere, en even daarvoor gebeurde het. Op een viersprong van weggetjes gaf het routepaaltje aan dat ik rechtdoor moest. Maar dat kon niet, want er lag een complete takkenwal, niet alleen over het pand maar helemaal door – links en rechts – in het omringende dennenbos. Ik liep een flink eind het linkerpad op, maar er was geen ander routepaaltje. Dan maar naar rechts, het pad dat naar de zandverstuiving leidde. Ook hier geen aanduiding. Aan googlemaps en dergelijke op de telefoon doe ik niet; mensen op deze doordeweekse, kille novemberdag waren er niet, zodat ik langs de randen van de zandverstuiving ging lopen op zoek naar een routepaaltje. Lopend door het mulle zand, blijkt zo’n verstuiving veel groter dan je denkt.
Hoe dan ook: uiteindelijk nam ik aan de rand een pad waarvan ik dacht dat dat richting ’t Harde zou gaan, en na enige tijd kwam ik bij een huis waar een man in de tuin bezig was met een bladblazer. Zijn spraakvermogen was klaarblijkelijk aangetast, maar hij begreep me wel en kon gebaren dat ik richting ’t Harde liep. Enige tijd later vond ik het Thornspiccerpad terug.
Op mijn caminotochten in Spanje, Frankrijk en Portugal ben ik menigmaal een beetje of soms zelfs een beetje ernstig verdwaald. Dat hoort erbij, vind ik, en daarom heb ik nooit een route-app op mijn telefoon willen installeren. Het lichtelijk verdwalen bij ’t Harde gaf mij een heel klein beetje het caminogevoel dat ik in deze tijd zo mis.
Toen ik was teruggekeerd in Elburg, kon ik het parkeerterrein waar mijn auto stond, niet vinden. Ik vroeg de weg aan een voorbijganger en kwam met hem aan de praat (ook weer een voordeel als je niet op je telefoon kijkt). Ik vertelde hem over mijn belevenissen bij de zandverstuiving. Die takkenbossen waren er gelegd, antwoordde hij, omdat het in de maanden daarvoor op mooie dagen te druk was geweest. Om mensen te ontmoedigen naar de zandverstuiving te gaan, was die versperring gemaakt. En zoals vrijwel alles in deze tijd, had ook deze eenzame tocht in dat verlaten gebied helaas toch te maken met corona.
Albert Holterman
Het Nederlands Genootschap van Sint Jacob
Janskerkhof 28 a
3512 BN Utrecht
KvK nummer: 40447304
BTW nummer: NL 8039.95.635.B01
IBAN: NL41INGB0005151146
Het verhaal van L.H.M. Jacobs
Camino del Ebre. Bij Sástago -al wéér – over de Ebro.