Spirituele reis: Binnen in beeld

van de delta naar de bergen

De middeleeuwen nabij

Een onderdeel van de Jacobsweg Nieumeghen is de route Doesburg-Arnhem.

Dwalen door de tijd. Dans le silence et la solitude on n’entend que l’essentiel.

Vamos con deus: vanaf de Algarve door het oude Portugese boerenland via Coïmbra en Porto naar Sint Jacob.

"Me ha encantado. Los felicito por la fuerza y el espiritu aventurero de ambos!" (Marcelo Sosa)

Van de oevers van de Garonne via de Pyreneeën naar Baskenland en de oceaan.

Op de camino Portuguès-por-la-costa hoor je het gedicht van Machado.

Op de camino Portuguès-por-la-costa hoor je het gedicht van Machado.

Met de natuur in de hoofdrol en muziek als verwoording van de spirituele dimensie.

Langs de noordkust door Baskenland en Cantabria. Le retour à l’essentiel.

Door het land van de Moren en van Don Quichot naar het Atlantische Galicië

Op de camino del Norte. “Een beeld is duizend woorden”(Chinees gezegde).

Op de camino del Norte. “Een beeld is duizend woorden”(Chinees gezegde).

Overpeinzingen bij (de) vier domeinen.

Kun je de-weg-naar-binnen ook vangen in enkel (film)beelden?

Ontmoeting met de Middeleeuwen.

De kustroute langs de oceaan brengt een diepe verbondenheid met de natuur met zich mee..

Uit de domeinen van verwondering, ontmoeting, verbondenheid en stilte. Een collage van Foto’s van de Maand.

De kunst van het ritueel als voertuig voor de-weg-naar-binnen. De inspiratie van Vezelay.

De camino van Arles via Toulouse en St. Jean Pied de Port is een van de oudste camino's. Ook deze weg slijpt degene die hem gaat - en die open staat voor natuur, kunst, ontmoeting en stilte,- tot pelgrim.

"De stilte der natuur heeft veel geluiden en is toch vol van rust voor ziel en zinnen...". .Ook heeft ze veel gezichten. En op de camino del Norte aan de Costa Cantabrica, is zo de oneindigheid vaak dichtbij, ook die in de pelgrim zelf.

‘Vamos com deus’ stond op deze houten vissersboot ergens langs de kust op de caminho Portuguès de la costa. De Ierse zegebede voor vertrekkende pelgrims werd daarmee mooi verzinnebeeld.

In St. Benoît, een Benedictijner abdij (7e E) had ik de vreemdste ontmoeting van al mijn camino's. Een ontmoeting met een godin? een nimf? een koningin? Van steen. Maar wat kostte het een tijd eer de tijdsbarrière genomen was.

Na Santiago lokt het einde en de einder. Finisterre. Afscheid van de tocht, afscheid van de metgezellen. Als de dag ten einde loopt is er de ontmoeting met het einde én het oneindige. Kijk en –vooral ook - luister.

‘De weg is het doel’, altijd hetzelfde, maar toch elke dag weer anders. Met elke dag ontmoetingen, nooit hetzelfde, altijd weer anders. Van Bordeaux aan de Garonne onderweg naar Saint Jean-Pied-de-Port.

Niet altijd zijn het pelgrims onderweg die een gebed zeggen, of zingen. En niet altijd zijn het leden van het Genootschap. Amanda Strijdom, een Zuidafrikaanse, zingt dit prachtig pelgrimsgebed