Soms krijg je zomaar een cadeautje, onverwachte hulp onderweg, een uitzicht zo mooi dat je adem stokt, een toevallige ontmoeting die je leven verandert … Maar het kan ook een kleurig viooltje tussen grauwe stoeptegels zijn, een vlinder die jouw tuin uitkiest voor een zonnebad, of iets anders kleins, simpels, alledaags dat zo maar ineens je hart vult met een intens geluksgevoel.
Ik koester die cadeautjes, ze maken mij rijk omdat ze me vervullen met iets wat heel dicht bij mijn ‘pelgrimsgevoel’ komt. Wat dat pelgrimsgevoel precies is, kan ik niet beschrijven, alleen maar dat het blij, licht, vrij en tegelijk ook verbonden voelt.
In reactie op het redactioneel van José in Ultreia 115 kwam op de redactie ook een cadeautje binnen. ‘Een haiku die in 5-7-5 alles zegt’, aldus Jeltje Lijnberg, die hem schreef. De tekst:
Ik wandel en jij
Gelijkgestemde voeten.
Pelgrim onderweg.
Ze besloot ‘met warme groet en pelgrim voor eeuwig’. Dank je wel Jeltje, voor het zo mooi verwoorden van ‘pelgrimsgevoel’.
Nog zo’n cadeautje kreeg ik toen ik onze hond uitliet. Ik passeerde een oudere dame die wandelde met iets wat op een pelgrimsstaf leek. ‘Wat een mooie stok hebt u’, zei ik. ‘Oh wat leuk dat u dat zegt. In Griekenland waren we op zoek naar een geschikte tak en toen we niets vonden, kregen we van iemand deze olijftak. Ik heb hem altijd bewaard en als ik verdrietig ben, dan pak ik hem en ben ik niet meer alleen.’ ‘Wat mooi’, zei ik. ‘Wat fijn dat u dit opmerkte’, zei zij met een blik waar geluk uit sprak. Het geluk van een stok, als iets je dichtbij je pelgrimsgevoel brengt …
Ik hoop van harte dat de inhoud van deze Ultreia jou hier en daar ook weer even bij jouw pelgrimsgevoel brengt.
Francine van den Bergh
De coronamaatregelen zijn voor een groot deel versoepeld en deels ingetrokken. Daardoor kunnen de regio’s en werkgroepen, na lange tijd, weer activiteiten organiseren.
We zien dan ook dat de agenda zich langzamerhand weer vult met mogelijkheden om, na al die digitale alternatieven, weer echt persoonlijk contact te hebben met medeleden. Houd daarom de agenda op de website in de gaten.
Wel blijft enige voorzichtigheid geboden. Zo is de anderhalvemeterregel nog steeds van kracht en handen schudden wordt ook nog afgeraden. Maar gelukkig hebben we daar wat alternatieven voor gevonden de afgelopen periode. We hebben de regio’s en werkgroepen dan ook geadviseerd om, als ze grote bijeenkomsten gaan organiseren, de laatste info van het RIVM te raadplegen.
Helaas blijft de situatie in Spanje nog zorgwekkend door de nieuwe variant die nu rondgaat. Wij volgen dit als bestuur met aandacht.
We hopen allemaal dat we het oude Genootschapsgevoel weer snel terug hebben.
Met vriendelijke groet, mede namens de andere bestuursleden,
Jos Henderik
Op dinsdag 27 juli 2021 vindt in de Redbadtsjerke in Jorwert een bijzonder concert plaats.
Jorwert ligt aan het Jabikspaad en de mooie Redbadtsjerke nodigt uit om muziek te laten klinken die verbonden is met pelgrimeren.
Daarom staat er op het programma pelgrimsmuziek uit verschillende eeuwen. Daarnaast worden er orgelwerken gespeeld en sonates voor blokfluit.
De musici zijn: Klaas Doornbos op het orgel en op blokfluit en gemshoorn Fiet Nafzger en Eveliena Doornbos.
Onze voorzitter Peter Hesseling zal aan het begin van het concert een toelichting geven over het idee van dit concert.
Het concert begint om 19.30 uur en duurt een uur. De toegang is vrij. Bij de uitgang zal een schaal staan voor een vrijwillige bijdrage in de kosten.
Het aantal bezoekers is beperkt. Je kunt je tot 24 juli aanmelden per email.
De bevestigingsmail is je toegangsbewijs.
Het is stil en verlaten in Roncesvalles als Peter Stoks, lid van de werkgroep, als eerste arriveert. Hij opent de zware deur: de sleutel draait soepel in het slot; dan staat hij op de drempel, waar al meer dan een jaar geen enkele pelgrim een voet over heeft gezet. Het is donker, de luiken voor de ramen zijn gesloten, er hangt een zware stanklucht. hij loopt door het gebouw, zet alle ramen open, er liggen duizenden vliegen, vogels vliegen naar buiten.
Werk aan de winkel dus: ramen open en boenen maar. Hans Perik, de technische man van de werkgroep arriveert. En dan komen er dozen binnen, samen met een vriendelijk appje van de leiding van het Klooster met het verzoek de nieuwe corona-proof-hoezen uit die dozen om alle matrassen te doen.
‘Makkie’, denken Hans en Peter, maar deze klus valt behoorlijk tegen: een kleine 200 matrassen ontdoen van de oude hoezen en voorzien van nieuwe plastic hoezen, die goed gedesinfecteerd kunnen worden, tegelijkertijd de bedbakken stofzuigen en controleren op bedwantsen.
Ze zijn precies op tijd klaar als op 25 juni de Albergue officieel weer opengaat.
Meteen arriveren er drommen pelgrims, dus: inschrijven, verwijzen, etensbonnen geven, afrekenen en kleding wassen. Alsof ze het gisteren nog gedaan hebben …
In de loop van de dag arriveren twee ervaren hospitaleros die meteen aan de bak gaan om de stroom pelgrims in goede banen te leiden.De eerste twee weken na de opening overtreffen ieders verwachtingen; wij rekenden op 30-40 pelgrims per dag, maar al snel lopen de aantallen op tot 80-90 pelgrims per dag en in de week daarna tot meer dan 100.
Met een kleinere groep hospitaleros dan normaal is het hard aanpoten, maar oh, wat is het fijn om hier weer pelgrims te mogen ontvangen!
Werkgroep Hospitaleren in Roncesvalles
De vernieuwde werkgroep spiritualiteit wil een nieuwe richting geven aan dit thema, omdat we het heel jammer vinden dat spiritualiteit deels een beladen woord dan wel een containerbegrip is geworden.
Wat ons betreft gaat spiritualiteit over verbinden. Dat doe je in eerste instantie met jezelf. Op jouw camino van het leven. Ons doel is om onze leden op een actieve manier support te geven. Daarbij willen we meer zichtbaar zijn en op een laagdrempelige manier andere werkgroepen en regio’s ondersteunen. De podcast van ons teamlid Johanna is hiervan een mooi voorbeeld.
Voor ons in juli 2020 nieuw opgestarte team zoeken we nog een enthousiaste secretaris en een creatieve communicatiespecialist om samen doeltreffend invulling te geven aan deze nieuwe richting.
Heb jij ervaring in een van deze vakgebieden? Reageer dan op een van deze vacatures! Het is fijn als je gevoel hebt bij het onderwerp spiritualiteit, maar geen must. Bovenal zoeken wij twee plezierige collega’s die ons team komen versterken.
Wil je ons helpen? Aarzel niet en stuur een e-mail met een beknopt cv aan Alex Hartman Kok.
Wil je eerst meer weten? Stuur ook dan een e-mail.
We kijken uit naar je bericht, je bent bij voorbaat van harte welkom!
Anne-Marie (workshop specialist)
Johanna (extern verkenner/podcast)
Alex (voorzitter)
Op maandag 12 juli jl. hebben de Spaanse koning Felipe en koningin Letizia de camino officieel geopend. Deze extra feestelijke gebeurtenis vond plaats in het kader van het Año Jacobeo 2021, het Heilige jaar waarin de naamdag van de heilige Jacobus (25 juli) op een zondag valt.
Koning Felipe en koningin Letizia hebben als echte pelgrims de pelgrimsstaf ter hand genomen en wandelden de anderhalve kilometer vanaf de Col de Ibañeta naar Roncesvalles, in gezelschap van de regionale presidenten van Navarra, Castilla y León, Aragon, La Rioja, Cantabrië en Galicië, alsmede de ministers van cultuur van Asturië en Baskenland.
Daarna werden het herdenkingsmonument van de Slag bij Roncesvalles (778 na Chr.) en de Silo van Karel de Grote uit de 12e eeuw bezocht, waar op dit moment nauwgezet archeologisch onderzoek plaatsvindt naar de stoffelijke resten die daar al meer dan duizend jaar liggen. Vervolgens ging het gezelschap naar de Koninklijke Collegiale Kerk van Santa Maria waar zij werden opgewacht door Don Bibiano, de prior van deze kerk, de aartsbisschop van Pamplona en de bisschop van Tudela.Tijdens zijn toespraak herinnerde Don Felipe de aanwezigen eraan dat de Jacobijnse pelgrimsroutes stil zijn komen te liggen vanwege de pandemie, ‘dus dit is een dag van hoop’ en hij bedankte iedereen die er zorg voor draagt dat pelgrims de route veilig kunnen volbrengen. ‘We vertrouwen erop dat de reis van de pelgrims niet opnieuw zal moeten worden onderbroken’, zei de koning, eraan toevoegend dat het de pelgrims zélf zijn die een grote bijdrage leveren aan de historische en culturele waarde van de camino.
De Nederlandse hospitaleros die werkzaam zijn in de albergue waren echter bijzonder teleurgesteld: de koning en zijn gevolg brachten geen bezoek aan de albergue, zij konden slechts op afstand toekijken.
Werkgroep Hospitaleren in Roncesvalles
De Via Coriovallum is een meerdaagse pelgrimstocht om eens lekker je hoofd leeg te maken. Het is een mooie oefentocht voor pelgrims die naar Santiago de Compostela of Rome willen lopen. Delen van de 90 km lange route volgen pelgrimspaden en oude Romeinse wegen. Hoe lang je over de hele route wilt doen, bepaal je zelf. Je kunt kiezen uit één tot vijf dagen wandelen.
Op de Via Coriovallum kom je alles tegen wat je op een pelgrimstocht ook tegen kunt komen. Glooiende heuvels, holle wegen, mergelgrotten, pittoreske dorpjes, wegkruisen, kapelletjes en kabbelende beekjes, een echte pelgrimsherberg en klooster waar je met een pelgrimspaspoort kunt overnachten. De Via Coriovallum barst ook bijna uit z’n voegen van de monumenten en religieuze symbolen. Wandelend door mooie bossen, klimmend naar een prachtig vergezicht, je voelt je een pelgrim.
Echt een mooie gelegenheid om jezelf en je wandeluitrusting uit te proberen.
Rondwandelingen
Ook zijn er rondwandelingen of rondjes. Mooie, stevige, rondgaande wandelingen over een gedeelte van de Via Coriovallum en dan weer terug naar het beginpunt. En voor elk wat wils: tussen de vijf en vijftien kilometer lang.
GPX-tracks en routebeschrijvingen
Van de 90 km lange hoofdroute, maar ook van de rondwandelingen, zijn routebeschrijvingen en GPX-tracks beschikbaar, evenals informatie over de route en de interessante punten onderweg.
Pelgrimspaspoort
Speciaal voor de Via Coriovallum is ook een pelgrimspaspoort gemaakt. Op meer dan twintig plaatsen langs de Via Coriovallum zijn prachtige stempels te krijgen. En met een pelgrimspaspoort geniet je ook nog eens van speciale voordelen onderweg.
Openbaar vervoer
Waar je ook wilt beginnen, er is altijd een treinstation of bushalte in de buurt.
Informatie
Alle informatie, ook over het speciale pelgrimspaspoort, vind je op de website.
Sinds 24 juni draait in diverse bioscopen de documentaire LOURDES van filmmakers Thierry Demaizière en Alban Teurlai. Voor wie nog nooit in Lourdes was, geeft de film een bijzonder en vooral intiem en integer inkijkje in alle wel en wee in dit bedevaartsoord. Ben je er al eens geweest, dan is het een feest van herkenning dat je bovendien tal van aspecten laat zien die zich gewoonlijk alleen achter de schermen afspelen.
Intimiteit en theater
Bijzonder mooi aan deze film is dat de voice over ontbreekt. Een aantal mensen wordt van heel nabij gevolgd en zij delen zelf hun verhaal met ons; in beelden en gebeden en door iets te vertellen over wat ze naar Lourdes brengt. We zien ernstig zieken en hun verzorgers, zwervers, soldaten en sekswerkers. We luisteren naar hun gefluisterde gebeden en hun door beproeving getekende levens.
De filmmakers laten zien dat Lourdes veel meer is dan een heilige plaats. Het is een groots theater van het leven waar aangrijpende levensverhalen verteld worden. Waar mensen hun kwetsbaarheid durven te tonen. Maar ook een plek waar gedanst en gelachen wordt. En hartverscheurend gehuild bij het afscheid want ‘als je in Lourdes bent, kun je je laten zien zoals je bent’.
Pelgrimage
Deze even integere als indrukwekkende documentaire toont ons een heel ander beeld van ‘pelgrimage’ dan waar wij als leden van het Genootschap gewoonlijk als eerste aan denken. Aan de andere kant roepen de belevenissen van deze ‘medepelgrims’ ook veel herkenning en ontroering op. Wie kent niet van de eigen pelgrimstocht die ‘kleine, maar tegelijk heel grote gesprekken’ die je altijd zullen bijblijven? Alleen al dat aspect maakt deze film zeer de moeite waard.Bekijk de trailer of bezoek de website voor meer informatie, onder andere over de bioscopen die de documentaire vertonen.
Uren geteld, waar de voeten te zetten
gedachten, gestegen, ook weer terug
afgedaald
Nu slaap niet wil komen, hond
is ontwaakt, knaagt onrustig
op vlees van vandaag
Zwaluwen vinden avond aan avond
asfalt hun beste ontdekking;
vogelvrij onder gods radar
Vrachtwagen breekt dit moment
in minstens twee delen, speelt transport
zoals ieder zijn rol, doet alsof
Elke dag laat zich raden,
voor ons die morgen misschien
nog wel halen
Maarten Hamelink
Het plan was om dit jaar, net na Pasen, vanuit mijn woonplaats Goirle naar Santiago te lopen. Om bekende redenen kon dit niet en toen viel mijn oog op de minipelgrimage op de website. Ik bestelde het gidsje. Omdat overnachten bij de pelgrimshoeve in Vessem nog niet mogelijk was, besloot ik vier dagen achtereen vanuit Goirle naar Vessem te rijden om alle vier de routes te wandelen.
Zo zag ik dit prachtige stuk Brabant voor het eerst op deze manier. (Ik was er al weleens op de mountainbike, maar toen hield ik me vooral bezig met het ontwijken van kuilen en bochten etc.)Met het gidsje en de stickers van ‘Jacobushoeve Vessem’ liep ik de vier routes probleemloos. Behalve op het moment dat het gidsje zei: ‘rechtsaf bij de schuilhut’. In de verste verte was geen schuilhut te bekennen. Totdat ik na een minuut of tien een grote zwarte cirkel zag waar ik in eerste instantie overheen had gekeken. Dat was in zwarte as de omtrek van de afgebrande schuilhut. Was iemand klaar geweest met schuilen en had diegene uit dank de hut in de hens gezet?
Wat me echter het meest raakte op deze minipelgrimage was de route naar Duizel langs de Beerze.Daar stond op de oever van de Beerze een bord dat het begin van de Via Monastica aangeeft. Het eerste stuk Camino Santiago dat ik gelopen zou hebben ware het niet dat … Ik schoot even vol.
Na enkele kilometers liep de Via Monastica zuidelijk verder terwijl mijn weg oostelijk richting Pelgrimshoeve liep. Op dat punt troostte ik mezelf: ‘No matter what, volgende keer blijf ik de Monastica volgen.’ Sinds mijn zestiende wil ik al naar Santiago en ik ben vast van plan om eind maart, begin april 2022 op pad te gaan.
Eric Hoop
Op 6 mei 2019 overleed mijn vrouw. Tijdens haar ziekte vroeg ze mij wat ik ging doen als zij er niet meer was. ‘Ik ga naar Santiago fietsen.’ Een schaterende lach, die ik de laatste maanden niet meer gehoord had, brak door. ‘JIJ?’ gierde ze het uit. ‘Jij?’
Nadat ik jaren geleden bij een stom fietsongeluk mijn voortanden verloor, had ik niet meer gefietst. Welke rol mijn fiets (nu een e-bike) ditmaal zou spelen, kon ik toen nog niet vermoeden.
Een vriend die van mijn voornemen hoorde, wilde wel ‘een stukje’ meerijden. Het begon met een proloog van Amsterdam naar het Groningse Uithuizen. ‘Ons‘ Jacobspad startte eind september 2019 bij de Jacobus de Meerderekerk. Niet naar het officiële eindpunt Hasselt (Ov) maar verder. Mijn maat nam afscheid in Nijmegen en ik vond het in Maastricht wel ver genoeg.In het voorjaar 2020 zouden we naar Bordeaux fietsen, maar COVID-19 gooide roet in het eten. In september gingen we toch weer op pad: vanuit Oisterwijk, respectievelijk Scheveningen en via de LF1 bereikten we Boulogne-sur-Mer. Daar scheidden onze wegen. Ik reed door tot Bordeaux.
Vandaar reisden ‘mon vélo et moi’ probleemloos met de TGV naar Parijs Gare Montparnasse. Op de fiets door Parijs naar het Gare du Nord was een belevenis die ik achteraf niet had willen missen. Bij het kantoor van de Thalys bleek echter dat de fiets niet verder mee mocht. Ik kon de boemel naar Brussel (negen uur) nemen of naar Charles de Gaulle Airport fietsen. Dus belde ik een van onze zonen en die goeierd maakt zijn belofte – ‘Ik haal je op waar je strandt’ – waar!
Op Pinkstermaandag 2021 vertrokken we opnieuw, ingeënt en wel, nu per auto – de fietsen achterop – naar Pamplona. Van daaruit fietsten we naar Santiago de Compostela, waar we op 4 juni arriveerden. Daar zouden we mijn fiets naar huis sturen, maar helaas … Alleen met veel eigen inspanningen en investeringen en een andere vervoerder kreeg mijn tocht ook voor mijn fiets een Happy End.Mijn 81 jaren jonge maat, die met de auto doorging naar de Algarve, zette mij af in Porto. Nog tijdens mijn ‘sentimental journey’ nam ik mij voor om de tocht Pamplona-Santiago in 2022 opnieuw te doen.
Creo que quizás encontré mi camino (ik denk dat ik misschien mijn weg gevonden heb).
Pieter de Jong
Ja, het caminogevoel ervaar je in het jaar 2021 dat door de provincie Noord-Brabant is uitgeroepen tot Brabants Kloosterjaar! Op 17 mei volgde ik de uitzending over het Kloosterpad in het programma Kruispunt van de KRO-NCRV, met daarin ook de jongeren die in het kader van Pelgrimeren voor de Jeugd met vrijwilligers van de regio ‘s-Hertogenbosch onderweg waren. Toen begon het toch weer te kriebelen.
In juni besloot ik het pad te lopen van den Bosch naar Eindhoven. Net in de week dat het niet zo warm was en dat ik in ideaal wandelweer naar Heeswijk, Uden, Oss, Megen, Velp, St. Agatha, Cuijk, Boxmeer, Huize Padua, Gemert, Boekel, Aarle Rixtel en Eindhoven wandelde.
Zoals de gele pijl onderweg naar Santiago, zo geeft op het Kloosterpad de gele driehoek op het groene vierkantje de richting aan.
Af en toe logeerde ik in een abdij of klooster en onderweg zag ik bossen en gewassen in de uitgestrekte natuur van Noord-Brabant. Zelfs kon ik in Uden in het Krona museum de bijzondere tentoonstelling van Marc Chagall bekijken.
Het Kloosterpad is beslist een aanrader, als de camino dit jaar niet haalbaar is. Wat is deze streek rijk aan kloosters, kastelen en pittoreske plaatsjes! Opvallend is dat je vaak wordt aangesproken en mensen willen weten waarheen je met die rugzak onderweg ben. Zo ontstaan interessante gesprekken die jezelf tot nadenken stemmen. In augustus hoop ik, weer langs de wandelknooppunten van Wandelnet, de route van Eindhoven naar ’s-Hertogenbosch te lopen. Via deze knooppunten kun je het Kloosterpad trouwens in beide richtingen lopen.
Monique Walrave
Sommige (fiets)pelgrims vinden het maar niks, op een e-bike de camino fietsen. Maar wat als je de tocht niet (meer) kunt volbrengen op een gewone fiets?
De fietsredactie deed een oproep om ervaringen te delen. Riekie Stam gaf hieraan gehoor.
Riekie (toen 62) ging in 2013, samen met haar man. Hij fietste de camino in 2011 met een vriend en wilde deze geweldige ervaring ook delen met zijn vrouw. Riekie zag ontzettend op tegen fietsen in de bergen en zo ontstond het idee van de man op de gewone fiets en Riekie op de e-bike. Zij kozen voor de route ‘Langs oude wegen’.Ze hadden een complete kampeeruitrusting bij zich – eerlijk verdeeld over de beide fietsen – maar moesten soms uitwijken naar een hostel. Omdat er geen camping voorhanden was, omdat die te ver van de route lag of dicht dan wel opgeheven was. Haar man, op zijn gewone fiets zonder ondersteuning, bepaalde veelal het fietstempo.
Noemenswaardige problemen hebben ze niet gehad met de e-bike. Het is even plannen en uitproberen hoe ver je kunt komen met een volle accu, wat natuurlijk afhankelijk is van het terrein en van de eigen conditie. Én van de manier waarop je trapondersteuning inzet: waar het kan de eco-stand gebruiken, de sportmodus alleen waar het echt moet.Een krachtige accu (400 à 500 watt) is wel aan te raden. Maar het blijft natuurlijk van belang om zelf voldoende getraind op pad te gaan. Met een volle accu is 150 km in voornamelijk vlak terrein haalbaar, in heuvels en bergen 70 à 80 km.
Na aankomst in Santiago zorgde de firma Soetens voor het transport van de fietsen terug naar huis.
Voor Riekie is het een fantastische ervaring geweest, die voor haar alleen mogelijk is geworden door de e-bike. Zij heeft na de camino met haar man nog diverse grote tochten gemaakt. Helaas is haar man twee jaar geleden onverwacht overleden. ‘Ik ben zo ontzettend dankbaar dat we dit nog samen hebben mogen beleven en dat alles door de e-bike.’
Reageren op deze ervaringen? Stuur de fietsredactie een e-mail.
De serie podcasts van Camino NL is ook deze maand weer uitgebreid met enkele mooie nieuwe verhalen.
Haske Reiling is aardwetenschapper en stond stijf van de stress toen ze bij de Nederlandse grens haar camino begon. Ze liep door tot ze letterlijk niet meer verder kon.
Tessie Lijbaart was flink aan het tobben, tot ze iets las over de camino en dacht: dit moet ik gaan doen! Dat was in haar geval niet eenvoudig, want Tessie is geboren met een halfzijdige verlamming. Daar moest ze zich ook maar eens mee verzoenen, vond ze …
Werner Weemaes was ooit met zijn camper door Spanje aan het toeren en zag toen allemaal mensen met een grote rugzak dezelfde kant op lopen. Hij begreep er niets van, maar het intrigeerde hem wel …
Camino NL is te beluisteren via Spotify, Apple podcasts, Google podcasts en op camino.buzzsprout.com.
Johanna Kroon
De beoogde datum voor de presentatie van de Gids voor de Pelgrim was 25 juli, de naamdag van Jacobus. Er is echter enige vertraging opgetreden bij de aanlevering van fotomateriaal – onder meer van de gerestaureerde Portico de la Gloria – waardoor de redactie in de knoop kwam met de vakantieperiode.
‘Maar elk nadeel heb ze voordeel’, wist wijlen onze nationale filosoof Johan Cruyff al. Hier is dat voordeel dat het nu nog steeds mogelijk is om je te melden als belangstellende voor de voorverkoopactie.
Maak je interesse kenbaar met een e-mail via de knop ‘Ja, ik heb interesse in de Gids voor de Pelgrim’. Je verzekert jezelf er zo van het boek te kunnen aanschaffen voor de scherpe prijs van € 19,50 (exclusief verzendkosten). Dat is 20% minder dan de winkelprijs.
Zodra de datum van verschijnen bekend is, word je als eerste geïnformeerd, zodat je gebruik kunt maken van de voorverkoop.
Jacobusbeeld aan de middenpijler van de Portico de la Gloria van de kathedraal in Santiago. Jacobus begroet de pelgrims die hier binnenkomen en staat symbool voor het doel en tegelijkertijd het einde van de pelgrimstocht: het graf van Jacobus in zijn kathedraal in Santiago. Stad en kathedraal worden uitvoerig beschreven in hoofdstuk IX van De Gids.
Na een ingrijpende periode in haar leven besluit Tineke Netjes voor zichzelf te kiezen en loopt in haar eentje de pelgrimstocht van Saint-Jean-Pied-de-Port naar Santiago de Compostela. In ‘De witte vlinder – op weg naar Santiago de Compostela’ beschrijft ze deze reis, zowel in fysiek als geestelijk opzicht. Door haar beeldende manier van schrijven komen uitzichten tot leven, wat maakt dat het bij de lezer gaat kriebelen om ook op pad te gaan. Een waardevol verslag van een bijzondere ervaring.
Tineke Netjes woont en werkt in Kampen. Ze heeft vijf kinderen en acht kleinkinderen, die allemaal bij haar in de buurt wonen. Na een verdrietige periode besluit ze in haar eentje te gaan pelgrimeren naar Santiago de Compostela.
‘Op 6 juli 2017 hoop ik 60 jaar te worden. Voordat het zover is, ga ik er eerst een tijdje tussen uit, een tijd van rust en bezinning, wandelen naar Santiago de Compostela. Een periode van zeven weken, die ik in alle stilte wil beleven, alleen met mezelf, alleen met mijn gedachten, helemaal offline.’
Als ze weer terugkomt en mensen haar vragen hoe het was, komen de verhalen en raakt ze niet uitverteld. Omdat zij een dagboek bijhield, besluit ze daarvan een boek te maken, om nog meer mensen gelegenheid te geven haar ervaringen en belevenissen te lezen.
De geïllustreerde paperback ‘De Witte Vlinder’, ISBN 9789464315158, is te bestellen bij Uitgeverij Bookscout. De prijs is € 19,50 (incl. gratis verzending in Nederland en België).
Fietstocht Jacobike
In het weekend van 11 en 12 september organiseert de werkgroep Jacobike een fietstocht. Heen volgt deze de Jacobsweg van Nijmegen naar Xanten; de route voor de terugweg is, vanaf Kevelaer, het Limburgse Jacobspad.
In de volgende Ultreia lees je hier meer over en ook hoe je je kunt inschrijven.
De Via Mosana lopen
Michèle Cortès en het wandelteam van de Association Belge des Amis de Saint Jacques organiseren van 28 augustus 2021 tot 4 september 2021 een week wandelen op de Via Mosana, van Maastricht naar Dinant.
De lengte van de etappes bedraagt ongeveer 20 kilometer. Je hoeft niet de hele wandeling mee te lopen, maar kunt ook kiezen voor een of meer etappes.
Tijdens de wandeling en bij de overnachtingen ben je geheel autonoom. Je kunt dus helemaal je eigen tempo lopen. Bij inschrijving krijg je meer informatie over overnachtingsplaatsen en dergelijke.
In de week zijn twee of drie ontmoetingsmomenten gepland; het eerste op 28 augustus in Maastricht, het tweede en derde – halverwege en tijdens de laatste etappe – worden nog nader bepaald. Meer informatie vind je op de (Franstalige) website van de Association Belge des Amis de Saint Jacques
Michèle Cortès van de Association zal de hele week langs het parcours beschikbaar zijn voor assistentie.
Wil je deelnemen of meer informatie, stuur dan een mail aan Michèle Cortès.
Einddatum voor de inschrijvingen : 18 augustus.
De najaarsbijeenkomst, met het thema Het Heilig Jaar, zal dit jaar op 6 november worden gehouden in Utrecht. De bijeenkomst wordt georganiseerd door de regio Utrecht in samenwerking met de werkgroep Ledenbijeenkomsten. De bijeenkomst zal worden gehouden in de Jacobikerk, Janskerk en Instituto Cervantes. Het programma voor die dag zal bestaan uit lezingen, workshops, films en stands georganiseerd door werkgroepen. De aanmelding voor de bijeenkomst start op 2 oktober en loopt tot 24 oktober.
In verband met de onduidelijkheid over corona, is nog niet bekend hoeveel mensen aanwezig kunnen zijn. Hoe de najaarsbijeenkomst zal worden georganiseerd en in welke omvang, is voorlopig dus nog ongewis.
Hans Goeman
Ultreia is een uitgave van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob. Voor meer informatie en nieuws zie de website www.santiago.nl en de facebookpagina, waar je ook tips en ervaringen kunt uitwisselen met andere pelgrims.
Redactie: José van der Haar en Francine van den Bergh
Redactieadviseur: Julie Merks
Tegenlezers: Ellen Eumelen en Janine Verhaaf
Verzending: Han Lasance
Deadline/publicatiedatum: De Ultreia verschijnt rond de 20e van iedere maand. Wij zien jouw kopij graag voor de 15e tegemoet op ultreia@santiago.nl.
Aanwijzingen voor de auteur: Kopij mag maximaal 300 woorden bedragen in platte tekst (tekst zonder opmaak), bij voorkeur met een relevante foto/afbeelding (met bronvermelding) erbij. Wij gaan ervan uit dat wij deze foto dan vrij mogen gebruiken.
Foto’s: Voor deze Ultreia is gebruik gemaakt van publiciteitsfoto’s, foto’s van Peter Stoks en Hans Perik van de werkgroep Hospitaleren in Roncesvalles en eigen foto’s van auteurs en redacteur. De beelden van het Spaanse koningspaar zijn ontleend aan de Diario de Noticias de Navarra. De kaart van het Kloosterpad is afkomstig van de website visit.brabant.com.
Vertrouwenspersoon: Het Genootschap heeft een vertrouwenspersoon die je kunt benaderen voor problemen, conflicten of een vertrouwelijk gesprek. Hier vind je meer informatie.
Het Nederlands Genootschap van Sint Jacob
Janskerkhof 28 a
3512 BN Utrecht
KvK nummer: 40447304
BTW nummer: NL 8039.95.635.B01
IBAN: NL41INGB0005151146
IBAN: NL41INGB0005151146