Op 7 november neemt Paul Caree ons mee op zijn wandeling door het Zaanse landschap waar dijken en paden zich slingeren door de polders en waar de contouren van de industriële activiteit nooit uit het zicht verdwijnt.
Binnen de polders – zeker in de Zaanstreek – komt dikwijls een enigszins verschillend waterpeil voor op afzonderlijke percelen grond, die door lage dijkjes zijn omringd en door weidemolentjes worden bemalen. De bemaling van de gehele polders geschiedde voorheen door poldermolens, die met een enkele uitzondering inmiddels door elektrische gemalen zijn vervangen. De inpoldering van laag gelegen land ter bescherming tegen overstroming en ter regeling van de waterhuishouding is in de late middeleeuwen begonnen.