Het Hospital de San Juan de Acre was een middeleeuws pension voor pelgrims in de gemeente Navarrete in La Rioja Opgericht in 1185, was het een gastenverblijf voor de opvang van pelgrims op weg naar Santiago de Compostela.
Een oude Nokia had ik bij me op mijn eerste camino, zo’n langwerpig kleintje. Hij paste precies in een voorzakje van mijn rugzak. Ik belde af en toe met thuis, stuurde eens een sms naar moeder en die wekker was niet echt nodig in herbergen waar ik ruim voor de ingestelde tijd gewekt werd door hoofdlampen en semi-gefluisterde conversaties van medepelgrims.
Daarna kocht ik mijn eerste smartphone: een prachtig schermpje en jee, wat maakte die mooie foto’s. Dat fototoestelletje hoefde dus niet meer mee. Ik begon een tocht in Pamplona, en op de eerste avond lag ik in de herberg Jesus y Maria voorzien van een uitstekende wifi-verbinding in bed naar De Wereld Draait Door te kijken; gewoon omdat het kon; de techniek staat toch voor niets! De volgende dag realiseerde ik me dat ik in plaats van door de stad te struinen of een praatje met andere wandelaars te maken, tv had liggen kijken als op een doorsnee avond thuis…
In de jaren daarna werd de mobiel echter een trouwe metgezel tijdens tochten. Hij is zo handig en veelzijdig: via gps op mijn telefoon vind ik de route, ik heb bestandjes met adressen voor onderdak, ik maak foto’s, ik houd contact met medepelgrims en mensen thuis via facebook en whatsapp, via skype laat ik zien hoe mooi het is op de plek waar ik ben, ik lees mijn mail, en in een ernstig geval van ‘bedstress’ boek ik alvast online een herberg. Onmisbaar toch?
Ik vraag vaak om de wificode, en ik bevind mij vaak in het gezelschap van leuke mensen die allemaal met hun eigen fancy schermpje bezig zijn. Is het wel en wee van mensen thuis zo interessant om bij te houden? Kwam ik hier niet juist om wég te zijn? Is het echt nodig om altijd te weten dat ik op de juiste weg zit? Kortom: levert deze mobiel naast gemak ook niet heel veel onrust op? En heb ik echt zoveel ‘gemak’ nodig tijdens het lopen?
Mijn nieuwste plan is om de Camino sin Movil te gaan lopen: een nieuwe route, waarbij ik gele pijlen volg, met een ouderwets routeboekje en een beltelefoon in de rugzak. Zijn die oude Nokia’s nog ergens te krijgen?
Ria Meinema
Ultreia is een uitgave van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob. Voor meer informatie en nieuws zie de website van het Genootschap: www.santiago.nl. Nieuwtjes en activiteiten van het Genootschap vind je ook op onze facebookpagina. Tips en ervaringen met andere pelgrims uitwisselen kan als je lid wordt van onze facebookgroep.
Redactie: Ria Meinema
Redactieadviseur: Suzanne van der Beek
Verzending: Han Lasance
De volgende Ultreia verschijnt medio december 2016. Wij zien uw kopij graag voor 3 december tegemoet via ultreia@santiago.nl
Aanwijzingen voor de auteur
Ultreia wil attenderen op allerlei aan de camino gerelateerde zaken en streeft naar korte berichten. Kopij (maximaal 300 woorden) graag in platte tekst, dat wil zeggen zonder opmaak, zoals inspringen, vetgedrukt, onderstreept of met kaders. Met een foto of illustratie bij het artikel zijn we ook altijd blij.
Activiteiten van derden
In Ultreia is ook plaats voor de aankondiging van activiteiten van derden. Opname in Ultreia betekent echter niet dat het Genootschap garant staat voor de kwaliteit ervan.
Het Nederlands Genootschap van Sint Jacob
Janskerkhof 28 a
3512 BN Utrecht
KvK nummer: 40447304
BTW nummer: NL 8039.95.635.B01
IBAN: NL41INGB0005151146
Het verhaal van G.N.M Pot
Het Hospital de San Juan de Acre was een middeleeuws pension voor pelgrims in de gemeente Navarrete in La Rioja Opgericht in 1185, was het een gastenverblijf voor de opvang van pelgrims op weg naar Santiago de Compostela.