HOOFD – JACOBSSCHELP
De Sint Jacobsschelp ‘Pecten jacobaea’ leeft in de Atlantische oceaan. In Frankrijk (Coquille Saint Jacques) en in Spanje (Vieira) wordt deze schelp veel gegeten. De pelgrims van Compostela dragen de schelpen als souvenir en herkenningsteken bij zich. Overigens zijn de pelgimsschelpen in de meeste gevallen exemplaren van Pecten maximus, de Grote Mantel.
De schelpen werden in de prehistorie al als grafgiften gebruikt, symbool van de reis naar de andere wereld of een nieuwe geboorte. In de Griekse mythologie werd Venus -Afrodite uit een mantelschelp geboren.
In de Hellenistische tijd werd de schelp boven nissen geplaatst als verschijningssymbool. In de prachtige gevel van de vroegere boekdrukkerij in de Sint Jacobsstraat en boven het beeld van Jacobus de Jongere aan de Eewal, is de schelp op deze wijze gebruikt. In moskeeën wijst de schelp de weg naar Mekka. Alle wegen die samenkomen in het bedevaartsoord.
De schelp verwijst ook naar de parel, symbool van de Wijsheid waarnaar de pelgrim op zoek is. Sint Jacobs hoofd wordt door de schelp omstraald, beeld van de geestelijke verlichting die de pelgrim hoopt te ontvangen als hij de Heilige berg heeft bestegen.
