Omstreeks 1200 werd in Beekbergen een nieuwe kerk gebouwd die in de zestiende eeuw de huidige vorm kreeg.
De kerk bestond eerst alleen uit het schip met een klein koorgedeelte. Om het schip in de breedte uit te breiden werd er een groot deel van de muur met muurschilderingen aan de zijkant gesloopt (14e eeuw?). In de eerste helft van de 16e eeuw werd het koorgedeelte in de lengte van het schip vergroot.
Tijdens de Reformatie ( ca. 1672 ) en in de periode van 1905-1907 werden alle uitingen van het katholicisme overgekalkt. Tijdens de restauratiewerkzaamheden in de periode 1968-1970 werden de overgebleven schilderingen aan de muren en gewelven van kalklagen ontdaan.
Op die bespaard gebleven noordmuur van de westelijke zijde van het oude koorgedeelte is in de 15e eeuw een schildering aangebracht, die de Oordelende Christus laat zien tussen de knielende Maria en Johannes de Doper.
Daaronder, eveneens uit de 15e eeuw, zijn figuren geschilderd naast een dichtgemetseld spitsboogvenster: links ervan de apostel Johannes en rechts ervan de apostel Jacobus de Meerdere. De laatst genoemde is herkenbaar aan zijn staf met een kalebas en een breedgerande pelgrimshoed.
