En dan is het voor de doorgewinterde pelgrim slechts een aangenaam wandelingetje naar het Bilts Hoogkruis en het Landgoed Oostbroek. Op initiatief van de Stichting Bilts Hoogkruis is de eeuwenoude band met Ierland blijvend in herinnering geroepen, door in het jubileumjaar 2013 een Iers Hoogkruis te plaatsen in het Van Boetzelaerpark in De Bilt. Hoogkruisen zijn kenmerkend voor de Keltisch-christelijke cultuur. Het zijn stenen monumenten die in Ierland, Schotland, Cornwall en Wales worden aangetroffen op kloosterterreinen en bij kerken, op begraafplaatsen en soms op kruispunten van wegen.
Het grondgebied van de huidige gemeente De Bilt was ooit moerasgebied. Rond het jaar 1113 trokken enkele ridders zich terug in het veen om er een klooster te stichten. Een middeleeuwse kroniek meldt dat één van deze ridders, waarschijnlijk Theoderik, vooraf op bedevaart was geweest naar de louteringsgrot van St. Patrick in Noord-West Ierland. Uit heel Europa kwamen daar ridders naar toe om boete te doen voor hun krijgsverleden en een ander leven te beginnen. Gelouterd kwam Theoderik terug en stichtte samen met ridder Herman het Sint Laurensklooster bij Oostbroek. Het leven in dit klooster bleef Iers gekleurd, geïnspireerd door de ervaringen van ridder Theoderik, in de traditie van Willibrord. Ook kregen de soberheid, de discipline van bidden en hard werken, de zorg voor armen en zieken – in alle Ierse kloosters belangrijke doelen – in deze abdij vorm. Het harde werken betekende hier eeuwenlang sloten graven, ons landschap laat nog altijd dit monnikenwerk zien.
