Regiowandeling Amsterdam 2 april 2020, wandelen in de Zaanstreek

April doet wat hij wil is zo’n uitspraak die je wel kent en dat was afgelopen 1 en 2 april duidelijk het geval..
De regiowandeling stond gepland voor 2 april in de Zaanstreek maar op de 1^ste van de maand hadden de weergoden een verrassing voor ons in petto,  namelijk een flink pak sneeuw en een koude noordoosten wind. Een laag sneeuw van 5 a 6 cm bedekte het Zaanse landschap toen wij die avond de gordijnen sloten.
De volgende morgen was een flink gedeelte van de sneeuw verdwenen en de restanten leken geen obstakel te zijn voor een mooie wandeldag.

24 personen wisten het vertrekpunt te vinden onder 1 van de nieuwe monumenten van Zaandam nl het Intelhotel met haar bewonderde en verafschuwde gevel van allemaal op elkaar gestapelde Zaanse gevels.
Menig toerist heeft hier al een foto van gemaakt en deze gevel is al de hele wereld overgegaan en heeft zelfs internationale prijzen gewonnen. Het hotel stond bovenaan de lijst van Top 12 aparte hotels in de wereld van nieuwszender CNN. Op één huisje na zijn alle huisjes op de gevel groen. Het ene blauwe huisje staat voor het huisje van Monet. Hij schilderde in 1871 namelijk het schilderij La Maison Bleue, hierop is een blauw Zaans huisje te zien.

Al vrij snel na het verlaten van Zaandam liepen we langs Westzijderveld en het beeld van deze polder hebben we lang kunnen vasthouden.
We zien grasland en moerasgebied naast elkaar, alleen langs de rand is er begroeiing door struiken en bomen. Echt bos en bomen- en struikengroei zijn in de polder ongewenst. Molens en bruggen horen van oudsher in dit landschap. Het contrast tussen de “open polder” en de bebouwing van Zaanstad is groot en kenmerkend voor de Zaanstreek.
Zonder 1 van de deelnemers tekort te willen doen was het toch een verrassing voor vele dat Lidwien Berkhout ook de een gedeelte van de route heeft meegelopen en dat was een mooi moment. Alsof de zon hier ook aan wilde deelnemen werd het een mooie dag, ondanks de noordoosten wind.

Het poldergebied Westzaan is een bijzonder gebied doordat er eeuwenlang invloed van zout water is geweest als gevolg van overstromingen en waterinlaat uit de Zuiderzee / het IJsselmeer (via de Zaan). In Westzaan, halverwege de wandeling komen we langs molen “de Schoolmeester” een papiermolen die nog steeds in werking is en de enige in zijn soort in de wereld.

We lopen door het veenmoeras van de oude Reef waar gelukkig het smeltwater ons niet verraste en het pad nog redelijk begaanbaar was. Met een mooi uitzicht over het water richting Amsterdam waan je jezelf niet echt in de Randstad. Even verderop in Westzaan gaan we lunchen in café de Kazerne, een voormalige brandweerkazerne. Heerlijk kleinschalig en het dorpse karakter wat we hier tegenomen belette ons niet om de eigen meegebrachte lunch daar te nuttigen.

Na de lunch van een klein uurtje gaan we verder langs de Nauernasche Vaart richting Nauerna.
De vaart werd gegraven omdat polder de Schermer na zijn drooglegging moeite had het boezemwater snel genoeg weg te krijgen. Dit zorgde ervoor dat het peil bij harde regen zo hoog kon komen dat de molens in de polder niet meer konden malen.
Hierom werd besloten om een verbinding te maken tussen het Zaanse deel van de Starnmeer (de noordkant van dit meer stond in directe verbinding met de Schermer, dus dat was geen probleem) en het IJ bij Nauerna. De al bestaande rivier de Zaan, die vlak naast de Nauernasche Vaart begon in het zuidelijk deel van de Starnmeer en vandaar ook doorliep naar het IJ, was niet te gebruiken omdat er bij Zaandam een sluis ligt.
De Vaart is een streep door het landschap en met de wind in de rug en de zon in het gezicht is het heerlijk doorstappen. Met zicht op de “groene afvalberg” en een “nieuwe oude” molen zit het tempo er goed in.

In Nauerna aangekomen lopen we richting het Justitieel Complex Zaanstad om daar af te buigen naar het Noordzeekanaal met zicht op het Westelijk havengebied met zijn terminals en andere havenactiviteiten. Ook hier zien we in de polder grote gebouwen verrijzen die het groen doen verdwijnen ten kostte van de “vooruitgang”.
We lopen langs het Noorzeekanaal en zien dat er op dat moment weer een grot chemische tanker naar de haven wordt gesleept door 2 sleepboten. Dit is toch ook wel weer een mooi moment zo imposant als die grote schepen zijn.

We lopen verder langs de voedingsindustrie van Albert Heyn en gaan zo richting Zaandam waar aan het begin van de polder de Fronik boerderij weer in ere is herstelt.
In de boerderij realiseert Stadsherstel tien woningen die geschikt zijn voor cliënten met het autisme spectrum stoornis.

Niet veel later eindigt de wandeling waar we begonnen zijn en na ampele discussie besluiten we om ons Café Saint Jacques te houden in Hotel Intell, je weet wel die met de bijzonder gevel.
Het was weer een mooie wandeling die voor de één 17 km bedroeg en voor de ander 19, hoe mooi is dat!

De volgende wandeling staat gepland voor 4 mei 2022 en zal ongetwijfeld weer mooi, gezellig en sportief zijn!