Regiowandeling 5 juni 2021 Trage Tochten Osdorp door onverwacht groen

Trage Tocht Amsterdam Osdorp begint aan de rand van de nieuwbouwwijk De Aker waarna je snel het polderlandschap inloopt maar niet nadat we eerst te samen waren gekomen bij de eindhalte van lijn 1 op de Matterhorn. Of eigenlijk te samen het leek wel meer op een dweilploeg want bij het begin van de wandeling sloten er steeds meer verdwaalde of laatkomers aan.
Het leidde er toe dat we met een ploeg van ruim 28 personen aan de wandel gingen. De sfeer zat er meteen al goed in want er was natuurlijk heel wat bij te praten na de lange tijd dat we elkaar niet gezien hadden in deze samenstelling.
Eerst maakten je een rondje over Begraafplaats Westgaarde maar die wilde ons blijkbaar niet meteen los laten want het duurde even eer we de uitgang naar de Lutkermeerweg hadden gevonden die ons naar de Lutkermeerpolder leidde.
Op Westgaarde bevindt zich een monument voor de slachtoffers van de vliegtuigramp op Tenerife, waarbij op 27 maart 1977 583 mensen omkwamen. De meeste van de 248 – soms niet geïdentificeerde – slachtoffers uit het betrokken Nederlandse toestel zijn hier begraven.
Het monument hebben wij niet gezien maar is wel vermeldingswaardig.
Vanaf de weg liepen we zo de dijk op nadat we de mooie boerderij De Melkweg gepasseerd waren. De dijk markeert de rand van de droogmakerij en over een mooi dijkpad wandelden we langs slootjes door de Osdorper Bovenpolder richting de boomgaarden van de Fruittuin van West.
Voor de meeste van ons was deze wandeling een zeer verrassende want als we aan Osdorp denken komt nu niet als 1^ste bij je boven drijven groene weilanden, dijken en polders.
We liepen over dijken, door weilanden en door de Fruittuin van West een grote speelweide om uiteindelijk vlakbij de Haarlemmerweg in de Cantina van het Rijk van de Keizer even een stop in te gelasten.
Ook dit was weer een enorme verrassing, je waant je in de tuin van een sprookjesboek, in het decor van een theaterstuk, of in een Italiaanse film over heerlijk eten.
Weer verder belandden we in het Fluisterbos.
De provincie wilde een groene buffer behouden tussen Haarlem en Amsterdam terwijl de stad Amsterdam dromen had om hier een metropool te bouwen. De provincie zag meer in het behouden van de polder. Hier moest volgens hen een gebied komen met natuur, recreatie en stadslandbouw. Je vindt hier het Fluisterbos dat als compensatie is geplant voor een bos dat in Amsterdam Noord is gekapt en waarvoor op andere plekken in Noord geen plek meer was.
Fluisterbos doet haar naam nu niet bepaald eer aan of dit moet zij gekregen hebben voordat de Westelijke randweg werd aangelegd want fluisteren doe je hier niet. Het gefluister wordt overstemd door het geraas van de auto’s op de weg die er valk naast ligt. Aan het einde van het “bos” liepen we zo weer de weilanden in richting Lutkermeerpark. Hier kruisten we de heenweg en wat op deze dijk zo duidelijk zichtbaar was is de enorme groei van brandnetels en bereklauw. Deze 2 soorten willen we natuurlijk zo veel mogelijk vermijden dus de lange broek was een uitkomst voor de meeste van ons.
Zonder voor ons duidelijk zichtbaar zagen we wel de contouren van het stoomgemaal De Lynden boven de dijk uitsteken. Dit gemaal heeft een bijdrage geleverd aan het droogmalen van de polders waar we zojuist hadden gelopen.
Wat dan natuurlijk weer heel jammer is als we weer terugkomen op de Lutkermeerweg en je ziet weer het bedrijventerrein met de blokkendozen aan opslagruimte voor de welvaart dan sta je meteen weer in de realiteit van de dag maar wel met een fijn gevoel van de wandeling!
Dat bracht ons ook weer bijna aan het einde van de wandeling, we stonden weer aan de westkant van de begraafplaats en hier ging ieder weer zijn eigen weg.

Een leuke en zeer verrassende wandeling die prima door Rina van Ingen is begeleid, waarvoor dank!