Beste Pelgrim, lid van het Genootschap van Sint Jacob,

Afgelopen maand zijn wij als regiocommissie Limburg weer druk bezig geweest met de organisatie van de Landelijke Najaarsbijeenkomst van 8 november a.s. in Roermond.

Als je denkt dat je klaar bent komt er toch weer iets naar voren wat weer werk met zich meebrengt. Diverse deadlines komen steeds dichterbij. Zo zijn we druk bezig geweest met teksten voor publicatie in o.a. de Jacobsstaf om onze dag met het programma landelijk onder de aandacht te brengen.

Tijdens onze vergaderingen blijkt telkens dat ons thema "Geluif in 't Goeje" een juiste keuze is geweest en ons op het organisatie pad goed gezind is. 

In deze nieuwsbrief vertellen we waarom we hiervoor gekozen hebben. 

Waarom dit Thema?

In een gesprek met mensen die een pelgrimstocht hebben gemaakt, gaat het vrijwel altijd over vertrouwen. Het begin is vaak spannend, zeker als je voor het eerst zo lang van huis bent. De een is op zoek naar zekerheden, de ander kan die wat gemakkelijker loslaten. Maar vroeg of laat leer je dat ‘het wel goed komt’. Jacobus zorgt goed voor ons. Een ervaring om te koesteren: "Na mijn eerste camino in 2013 heb ik me dit in elk geval ten doel gesteld. Als we met zijn allen het positieve verspreiden, maken we de wereld samen een beetje mooier", aldus een van de organisatoren.

Het programma staat in het teken van bijdragen aan het positieve gevoel waar iedereen nu zo veel behoefte aan heeft en omvat inspirerende lezingen, prikkelende muziek of een combinatie hiervan, om zo een sfeer te creëren die iedereen kent van de camino.

In onze volgende nieuwsbrief vertellen we meer over het programma van deze dag.

Op dit moment hebben zich 44 vrijwilligers opgegeven om ons te helpen op deze dag.

Noteer alvast in jullie agenda:

Instructiebijeenkomst voor alle vrijwilligers op zaterdag 25 oktober van 14.00 u tot 16.00 u in Office Hotel Nero te Roermond.

Een definitieve uitnodiging volgt nog. 

Mijn Camino …… 

Dit keer het bijzondere verhaal van Paul Vannisselroij, de Camino fietser.

Paul bedankt voor je bijzondere bijdrage. 

"Vannacht om 02.30 uur werd ik wakker, altijd om deze tijd al bijna 20 jaar.
20 Jaar geleden was ik uitgezonden voor de verenigde naties in de UNTSO missie in het midden oosten. Een fijne uitzending en dat beviel me wel. Leuk internationaal werk, historische omgeving, veel vrijheid en 2x per jaar terug naar Nederland even bijkomen. Ik was net terug in Damascus Syrië waar mijn werkplek was. De voorbereidingen liepen om mijn functie over te geven aan mijn opvolger want het liep tegen het einde van mijn jaar uitzending. Ik was net terug met een nieuwe lichting officieren/UNMO's (UN Militaire Observer) en had op dinsdag mijn lokale cursus afgerond. Heerlijk nog en week genieten van mijn nog vrije dagen en het mooie leven bij de UN.

Maar toen kwam dat telefoontje in de nacht van dinsdag op woensdag om 02.30 uur. Het ging niet goed met mijn vader, moeder en broers en zussen waren bij hem in de Wietel zorgcentrum en we moesten een besluit nemen wat er moest gaan gebeuren. Pa had weer een ernstige stroke/hersenbloeding gehad. En we wilden aan zijn wens voldoen, ik wil geen kasplantje worden. Als de volgende komt hoop ik dat het definitief is want zo leven wil ik niet. Uitspraken die hij deed in mijn laatste gesprek met hem in de week vooraf toen ik in Nederland was.
Nu was ik er niet bij en kreeg in voor mijn gevoel 2 minuten uitgelegd wat ze konden doen, en wat ik wilde. Uiteindelijk hebben we zijn wens vervuld en hem laten gaan".

"Ik was na enkele telefoontjes ineens heel ver weg.
Ik belde om 03.15 mijn buddy Bart uit bed. Hij was duty officier deze nacht, ik moest mijn verhaal kwijt. Bart begreep het heel goed en dat was het eerste gesprek. Natuurlijk heb ik geen oog dichtgedaan en in de ochtend hebben we de procedures in gang gezet bij defensie en ik was binnen 21 uur thuis.
Door het enorme team gevoel en hulp van mijn collega’s werd ik door Gradus volledig begeleid, van vliegticket tot de zogenaamde brown envelop (grensdocumenten voor de UNMO). In Nederland stond oud collega Willem klaar om me zo snel mogelijk naar huis te brengen. 1 Uur en 10 minuten vanaf schiphol is me daarna nooit meer gelukt. Ik was thuis.

06.10 uur Donzenac 23 juni 2025.

Sta op jongen we moeten vroeg gaan. Ik schrik wakker. Kom op je hebt een hele rit voor de boeg. Ik fiets mee.

Ik kijk wat vreemd om me heen. En begin met opruimen. Tent afbreken slaapzak en slaapmat oprollen, fiets optuigen eten. En om 07.15 u vertrek ik voor deze etappe. Het begint met flinke heuvels en ik ben van plan na iedere heuvel te rusten. De eerste heuvel was een kleintje en ik ging door, heuvel 2 werd een killer 6 km lang 6-10%. Halverwege een bankje even goed bijkomen.

Hoe gaat het jongen, nog alles goed. Wat een mooi uitzicht je hebt daar altijd van gehouden, heuvels, bergen, uitzicht over zee. Mooi he hoe je hier zo ver kunt zien. Inderdaad mooi maar waarom zeg je dit. Genieten moet je jongen van iedere dag, van het kleine bloemetje langs de weg of een grote onweer storm. Maar kom op je moet verder. Nog 3 km deze bult op en net voor het einde moet ik weer even bijkomen, drinken en koelen. Die meneer helpt je, vraag maar voor water.

Pa ben jij dat, ja jongen ik fiets mee met je. Laten we dan maar gaan. Het is nog een lange weg. Pa je vertelde me dat je graag een keer gekomen was naar Damascus maar door je conditie dit niet mogelijk was. Ik had je zo graag rond willen leiden door de geschiedenis van Damascus, je liefde voor oudheid, de oudste bibliotheek, de universiteit, de oude stad, met de stukken uit de bijbel via recta, de vlucht van Paulus. Jongen je kunt niet alles krijgen wat je wil, ik genoot van je verhalen en heb ze meerdere keren gelezen.

Hoe vind je hoe ik het heb gedaan? Jongen die vraag stellen is hem beantwoorden. Hoe bedoel je? Net wat ik zeg, kijk om je heen, kijk in de spiegel.

Ik kom aan in Turenne, een mooi stadje en lijkt veel of Vezelay. Tijd voor een drankje op het terras. Jongen hier kon ik ook zo van genieten. Terras vrienden, lekker praten over politiek etc, maar dat deed je toch al altijd op zondag bij Ton van de Bul of later bij café Niens. Klopt, niks belangrijker als je vrienden aan boord te houden en elkaar te helpen en steunen.

Weer verder nu naar Martel, hier fiets ik verkeerd en kom in de boondogs uit. Nu maar teruggaan en opnieuw beginnen. Jongen ben je helemaal gek geworden. Bekijk je opties, er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Misschien is de kortste weg wel de minst interessante en als je de kaart bestudeerd is die weg waar we nu op zitten wel langer maar minder stijl. Soms is de lange moeilijkere weg de betere.

In Hopital-St Jean lunch bij een oude notenolie pers. Lekker mijn sandwich van mijn eigenste koffietent 'Paul' opgegeten. Even de ogen dicht gedaan in de schaduw van een boom.

Jongen ben je tevreden met wie je bent. Pa ik heb een mooi leven, ik heb waarden en normen gekregen, ik heb mogen studeren. Ik wilde niet in een kantoor job komen en heb de zeevaartschool gedaan. Ik heb bijna 40 jaar bij defensie met veel plezier gewerkt. Ik heb altijd leuke functies gedraaid. Mooie uitzendingen de kersen in de pap. Ik ben een mooie lieve vrouw tegengekomen waar ik zielsveel van hou. Een mooie vriendengroep KWATS al vanaf de lagere school. Een leuk huisje. Ik heb zelfs geschiedenis en PIE les mogen geven op het Dendron college een middelbare school, lekker vertellen over hoe het verleden was. Ik geniet van elke dag. Ik vergeet nog zoveel dingen.

Maar waarom vraag je dit pa......... Pa.....

Ik val even stil, hij was er ..... Pa ik hou van je.

Ik fiets alleen verder naar Saint Sozy".

De wandel- en fietsmentoren heten jullie 13 september weer van harte welkom in het:
CITY CAFE van Nero Office Hotel, Kapellerpoort 1 in Roermond. 
Jullie zijn welkom van 13.30 u tot 16.00 u.

Het CITY CAFE van het Nero Office Hotel ligt op loopafstand van het NS-station (10 minuten). Het is het voormalige belastingkantoor. 

Voor bezoekers die met de auto komen is er gratis parkeergelegenheid. Vanaf de singel sla je af richting Kapellerlaan. Direct links op de hoek ligt het CITY CAFE waar een aantal parkeerplaatsen zijn achter de slagboom. Een tweede parkeerplaats van hun ligt iets verder door in de eerst straat links. 

Op weg in ... Portugal

De meeste Nederlandse pelgrims starten in Portugal en lopen de Camino Central,Coastral of Spiritual Way.

John en Ineke Kromhout hebben een alternatieve route door Portugal naar Santiago gelopen. Van Braga naar Santiago de Compostella.
Een route die in 14 dagen te lopen is. 

De Caminho de Santiago da Geira e dos Arrieiros.

Een kort verslag van onze, Ineke en John Kromhout uit Heerlen, tweede camino van Braga naar Santiago de Compostella, 

"Caminho de Santiago da Geira e dos Arrieiros. 

In 2024 zijn wij in april gestart met onze eerste camino van Maastricht naar Santiago de Compostella. In deze tocht hebben wij veel pelgrims leren kennen en met twee van deze pelgrims (Maria en Fernand) hebben wij veel samen gewandeld en leuke ervaringen opgedaan en is een vriendschap ontstaan. In juli zijn we gearriveerd in Santiago en daar hebben we afgesproken dat wij ons na een tijdje weer zouden treffen. 

Na een rustperiode van een aantal maanden ontstonden weer de kriebels om een nieuwe tocht te lopen. Ondertussen hadden we ook weer contact gehad met onze Belgische camino vrienden, Maria en Fernand. 
Tijdens ons bezoek kwam natuurlijk de vraag of wij nog een tocht zouden willen lopen en welke dan? Ineke en ik hadden het idee om in het voorjaar van 2025 van Porto naar Santiago te lopen. Maria en Fernand wilden dit ook wel. Zouden we deze niet samen kunnen lopen.

Zogezegd en gedaan werd besloten dat we samen een camino zouden lopen en in het voorjaar te starten. In eerste instantie zou het de Coastral van Porto naar Santiago worden. 
Twee weken later kregen we een telefoontje van Maria met de vraag of we niet een andere camino die in Portugal start wilden lopen. De Coastral zou mogelijk te eenvoudig zijn en weinig uitdagingen hebben maar ook vrij druk zijn. Via het Genootschap in België had zij van een andere pelgrim het advies gekregen de caminho da Geira te lopen, deze zou lijken op de Primitivo. Uiteindelijk hebben wij besloten met elkaar deze te gaan lopen en te starten op 25 maart 2025 van Braga naar Santiago en daarna nog via Muxia naar Fisterra.

Op 25 maart zijn wij vanaf Eindhoven naar Porto gevlogen en daar hebben we de bus naar Braga genomen. 

Dag 1 Braga Caldelas (17 km) 

Na een dag in Braga te zijn gebleven zijn we op 27 maart gestart met de eerste etappe naar Caldelas naar de Alberge Santiago de Caldelas. Het weer was wisselvallig, maar vooral vochtig en koud. We moesten ook nog wennen aan de bepakking en het lopen op geaccidenteerd terrein. De route was goed aangegeven en we moesten de gele pijlen goed blijven volgen. Na een aantal stevige klimmetjes kwamen we aan bij de alberge in Caldelas. 
Bij het postkantoor moesten we de sleutel halen. Het is een alberge met 16 bedden maar wij waren de enige pelgrims, dus plaats genoeg. Gelukkig konden we buiten nog onze vochtige spullen in de zon laten drogen. Binnen was het kil en klam, buiten twee elektrische kacheltjes was er geen andere verwarming. We mochten maar een kacheltje gebruiken, anders zouden de stoppen doorslaan.Bij de informatie kregen we ook te horen dat de burgemeester vanavond bij het eten zou aanschuiven en ons informatie en uitleg geven van de caminho da Geira. Inderdaad sloot de burgemeester aan. Hij was regionaal verantwoordelijk en voorzitter van de camino vereniging en had de route ook al zelf gelopen. Hij waarschuwde ons voor een aantal etappes. De route zou in 10 etappes gelopen kunnen worden maar dat was heel zwaar. Een etappe was de hele dag klimmen en een etappe, de langste, was een en al afdalen. Hij zou mij elke dag een mailtje sturen met informatie over de route voor de volgende dag en ook met adressen voor slaapgelegenheid. (Dit heeft hij ook alle dagen gedaan). Wij lopen de tocht in 14 dagen.
Na het eten op tijd naar bed maar de auberge was koud en het kacheltje kon zeker niet de hele ruimte verwarmen dus slapen met de kleren aan.

Dag 2 naar Terras de Bouro. (13 km)

Niet zo’n lange etappe maar we moesten nog aan alles wennen er zat een avontuurlijke afdaling in, de paden zijn vooral oude Romeinse paden met veel rotsen, dikke stenen en veel water, dat via de paden naar beneden loopt. De natuur is prachtig en het weer was goed, zelfs warm. De paden zijn vaak moeilijk begaanbaar en ik ben blij dat ik hoge wandelschoenen draag zeker als bescherming voor mijn enkels

Dag 3 naar Campo de Geres (13,6 km)

Aangezien we gisteren in een dal geëindigd zijn moeten we nu de berg weer op. We lopen door fantastische natuur. De paden lopen langs de top. We lopen nog steeds op de oude Romeinse weg waarop vooral veel keien liggen en waar het water tussendoor stroomt. Het heeft de afgelopen weken veel geregend in deze regio en dat betekent dat we veel door stromend water lopen. 's Avonds eten in een klein restaurant. Onderweg zijn we een pelgrimtegengekomen (ook een Belg). Samen hebben we in het plaatselijke restaurant gegeten. 

Dag 4 naar Lobios (Spanje) (24 km) 

We lopen door een Nationaal park, de natuur is mooi en er zijn fantastische vergezichten. In het begin is het een vlakke route langs de rivier en het meer. Daarna wordt het een zware etappe met veel hoogtemeters en de temperatuur gaat omhoog. Veel klimmen op moeilijk begaanbare paden. Onderweg is er ook veel te zien van de Romeinse invloeden hier. We passeren de Spaanse grens maar zullen snel weer in Portugal zijn. (steeds wisselen tussen twee tijdszones)".

"Dag 5 Castro Laboreiro (Portugal) (20,1 km) 

De tocht gaat verder, in het park lopen ook wilde paarden met wat geluk kun je ze tegenkomen. In de ochtend lopen we door een klein dorpje en op een grasveld vlak bij het dorpje zien we een kudde van zeven wilde paarden (de Garrano, is een primitief paardenras). 
Toen zij ons hoorden renden zij gelijk weg. In het park vind je overal sporen van deze paarden. De etappe was in het begin redelijk te doen het venijn zat in de staart. De laatste 9 km gaan omhoog waarvan de laatst drie tot vier kilometer enorm steil zijn. Het is een geasfalteerde weg waarop ook normaal verkeer rijdt geen schaduw is en je alleen maar kunt doorlopen. Er lijkt geen eind aan te komen en op het laatste stuk kon ik 10 tot 15 stappen zetten. Om dan weer op adem te komen. Boven op de berg lag ons hotel en gelukkig ook het dorp zodat je niet weer naar beneden moest om een boodschap te halen. Na 10,5 uur wandelen komen we aan.
Opvallend was In Laboreiro dat daar de grote honden losliepen en zij een eigen hondenras hadden Cao de Castro Laboreiro. Deze honden liepen in het dorp met ons mee en de plaatselijke bevolking raadde ons aan ze niets te eten te geven anders bleven zij meelopen.

Dag 6 Gortageda (Spanje) (28,6 km)

Gearriveerd na 11 uur wandelen. Wederom een fantastische omgeving. De afdaling viel uiteindelijk mee. Gedaald van 1055 meter naar 200 meter en weer gestegen naar 297 meter. De paden blijven door de keien en het water toch glad en daardoor gevaarlijk. Zelf ben ik ook uitgegleden en kwam gelukkig op mijn rugzak terecht, deze brak mijn val en ik kon zonder probleem verder, alleen een natte broek.

Dag 7 Ribadivia (13,9 km)

Gemakkelijke rustige etappe onder andere langs de Rio MIJO en de Rio Via.Hier ligt een mooi kasteel en kun je goed boodschappen doen en er zijn twee wasserettes in de stad. 

Dag 8 naar Pazos de Arenteiro (17,7 km)

We zijn nu wel weer gewend aan het lopen en krijgen meer aandacht voor de omgeving. Zoals elke etappe is het veel dalen en stijgen en zijn op de meeste plaatsen de paden moeilijk begaanbaar. Zoals al eerder er is nog steeds veel water dat van de bergen omlaag loopt. We lopen elke dag wel op een aantal paden waar we moeten balanceren op de keien en moeten uitkijken voor de gladde en met mos begroeide stenen. De meeste van deze paden liggen op de hoogste punten dat betekent glad naar top en glad van de top naar beneden. De etappes zijn niet lang maar wel zwaar.
Onderweg komen nog veel oude Romeinse bouw”kunst”werken tegen, veel bogen en bruggen die al heel erg oud zijn en nog steeds in gebruik zijn.

Dag 9 naar Beariz (19,5 km)

Dit zou, volgens de informatie, een zware etappe worden. Het heeft geregend. In de kleine dorpjes zijn de wegen nat en glad, boven de berg hangt mist of wolken. Met een tempo van 3 km de berg op. We lopen door wijnvelden. Vandaag de eerste echte regen en we moeten onze poncho’s aan.
In het stadje Feas wordt gewerkt aan een opvang voor pelgrims. Wel een vriendelijke vrouw die het leuk vond om pelgrims te steunen. In het huis van haar ouders wordt de refuge gemaakt. Voor de rest was er niets.
Achteraf viel deze zware etappe reuze mee. Gestart op ongeveer 140 meter en geëindigd op 800 meter, waarvan het eerste gedeelte 60 meter stijgen over een afstand van 300 meter. Daarna nog twee zware klimmen en 1,5 km dalen over de natte ronde keien. In Beariz staat een mooi monument voor deze camino.

Dag 10 naar Soutelo (11,3 km)

Als we Beariz uit lopen moeten we weer de berg op. Voordat we uit het dorp lopen komen we langs een refuge gebouwd en beheerd door een 88-jarige man deze heeft zijn stal omgebouwd tot een behagelijke refuge. Gezellig en vriendelijk, het is de moeite waard om hier te verblijven.
Wederom stijgen naar 700 meter maar nu constant in de regen de poncho’s zijn niet uit geweest. Gelukkig geen lange etappe.
’s Avonds eten blijft een probleem! De keukens gaan pas om 20.00 uur open in de restaurants. Zo ook in Soutelo maar we vonden gelukkig een brasserie die de keuken open had".

"Dag 11 naar Codeseda (20 km)

De wandeling was goed alleen nog wat lastige klimmetjes. Onderweg zien we weer in de verte wilde paarden (2). In Codeseda is een pelgrims herberg maar daar kun je niet slapen wel eten. We worden op de foto gezet en wij zijn pelgrim nr 41, 42, 43, en 44 dit is het aantal pelgrims dat geregistreerd is tot nu toe in 2025. In de herberg komen we de tweede pelgrim (Portugese) tegen op deze camino. 

Dag 12 naar A Estrada (11,9 km)

Gemakkelijke etappe en achteraf gezien hadden we deze kunnen combineren met de volgende etappe maar we hebben bewust gekozen voor een aantal korte etappes. We hadden voldoende ruimte om dit te doen.

Dag 13 naar Couso-Pontvea (12,3 km)

We liepen van A Estrada naar Couso . Het eerste gedeelte liepen we door de stad A Estrada en deze besteed met verschillende beelden aandacht aan de camino en de pelgrims. De 12 km waren redelijk te lopen wel heuvelachtig maar niet zwaar hoewel de heuvels in Spanje en Portugal nog altijd hoger en langer zijn dan in Nederland. De alberge in Couso was nog niet open en het was goed warm, 27 graden. We konden gelukkig wel onze rugzakken in de alberge achterlaten en zijn toen naar Pontvea gelopen en hebben vooral de oude brug bekeken. Daar vonden we een van de mooiste panorama’s van deze camino. Voor de rest was er alleen een plaatselijke super. Daarna weer terug naar de alberge. 

Dag 14 naar Santiago (19 km) 

Het is 9 april 2025 en 29 graden, alweer de laatste dag van dit gedeelte van onze tocht. De 19 km naar Santiago waren redelijk vlak hoewel we nog steeds moesten stijgen van 30 meter naar 210 meter. We kwamen in de stad Santiago aan en moeten nog een flink stuk lopen naar de Kathedraal. We kwamen de stad van een andere kant binnen en dan blijkt dat Santiago toch ook weer hoog ligt. Met als laatste de berg naar het plein.

Naar de Huiskamer van de Lage Landen en even zitten en onze credentials inleveren voor een oorkonde. De vrijwilligers in de huiskamer waren weer zeer attent. Maar geen van de vrijwilligers had gehoord van de 

Caminho de Santiago da Geira e dos Arrieiros

Afsluiting:

Wij zijn nog verder gelopen, na twee rustdagen in Santiago. Eerst naar Muxia toen naar Fisterra en met de bus terug naar Santiago. Met de trein naar Porto en uiteindelijk op 19 april weer terug naar Eindhoven.

Het was een enerverende camino 239 km Braga-Santiago, 14 etappes, met veel hoogte meters, 3 lange en zware etappes, redelijk goede slaapplaatsen, alberges (beperkt), rurals, kleine hotels en met ons vieren appartementen. Weinig pelgrims on route, wij zijn er maar twee tegengekomen. De route is redelijk te volgen via de gele pijlen. Er lopen nog een aantal camino's bijna parallel en dit is wel eens verwarrend. Het terrein is over het algemeen redelijk begaanbaar maar de paden zijn moeilijker begaanbaar en zwaar voor enkels. De oude romeinse wegen zijn niet de wegen die nu in Rome liggen!

De omgeving is fantastisch, mooie ongerepte natuur, wilde dieren, schoon.De camino is zeker een aanrader maar ben je er bewust van dat de inspanningen redelijk tot hoog zijn. Lange etappes kan maar zal aanmerkelijk zwaarder zijn.

Op naar onze volgende “camino” Heerlen Rome 2026

Ineke en John Kromhout
Pelegrino’s uit Coriovallum (Heerlen)"

John en Ineke bedankt voor jullie bijdrage en wij zien uit naar het verslag van jullie volgende mooie tocht. 

Laat je vereeuwigen op onze Wall of Fame. Na de start hiervan het afgelopen jaar hebben we veel foto's mogen ontvangen van de aankomst van een regiolid op de Plaza Obradoire voor de kathedraal van Santiago of een andere aankomstplek. 

Dus ben jij dit jaar (of eerder) aangekomen, te voet maar zeker ook met de fiets, stuur ons dan je foto naar: regio.limburg@santiago.nl 

Vermeld wel even je naam en datum van aankomst. Wij plaatsen hem dan op onze Limburgse Wall of Fame.

Kijk maar eens op onze webpagina wie jullie is voorgegaan. 

De Helden die van huis uit hun camino gelopen of gefietst hebben verdienen zeker een plek op onze Wall.

Reserveer deze data alvast in je agenda.

13-09-2025: Café Saint Jacques in het City Café Nero in Roermond.
11-10-2025: Café Saint Jacques in het City Café Nero in Roermond.
In oktober organiseren de wandelmentoren nog een terugkomdag voor pelgrims die dit jaar voor de eerste keer een camino hebben gelopen.
In oktober of november staat er nog een najaarswandeling op het programma. De datum volgt nog. 
25-10-2025: Instructiebijeenkomst voor alle vrijwilligers voor de landelijke bijeenkomst van 14.00 u tot 16.00 u in City Café Nero te Roermond.
08-11-2025: Landelijke Bijeenkomst van het Genootschap van Sint Jacob in Roermond.
15-11-2025: Café Saint Jacques in het City Café Nero in Roermond.
06-12-2025: Café Saint Jacques in het City Café Nero in Roermond.